Τετάρτη 13 Φεβρουαρίου 2008

Η ΒΑΡΥΤΙΝΗ και ΕΜΕΙΣ

Η θέση μου για την ΒΑΡΥΤΙΝΗ έχει φανεί μέσα από τις προηγούμενες αναρτήσεις (ούτε μαύρο ούτε άσπρο και πάντα είναι καλύτερα να βλέπεις την ομάδα σου πώς παίζει και μη τα βάζεις με το διαιτητή ή το χορτάρι), όμως επειδή είναι κομβικό σημείο για την εξέλιξη όλων των θεμάτων της Μήλου θα επαναλάβω την προβληματική μέσα από μια πραγματική ιστορία.
Πριν το καλοκαίρι μιλούσα με φίλο για την δημιουργία του ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟΥ (συνεργασία ΔΗΜΟΥ και S&B) και ήμουνα θετικός με το επιχείρημα ότι:
«γιατί να μη βοηθήσει η εταιρία και μάλιστα μέσα από ένα θεσμοποιημένο τρόπο, αφού από τη Μήλο έγινε πολυεθνική; Αυτή η πολυεθνική ιδιότητα της δίνει τη δυνατότητα να δει ότι είναι αναγκαίο να έχει πραγματικά ειλικρινείς σχέσεις με την κοινωνία της Μήλου και την συμφέρει να επενδύσει σε αυτή την προοπτική και να είναι και γενναιόδωρη απέναντι σε ένα μικρό νησί, που μπορεί να λογιστεί και πατρίδα της, και μπορεί να δείχνει αυτές τις επενδύσεις και να φτιάχνει το όνομά της. Εταιρίες κολοσσοί κάνουν μεγάλες επενδύσεις στον τομέα δημοσίων σχέσεων».
Ο φίλος αμετάπειστος « και γιατί τότε δεν κάνει τον βιολογικό μόνη και να τον χαρίσει, το εργοστάσιο του νερού, που είναι η γενναιοδωρία της»
«Μα προφανώς δεν μιλάμε μόνο για ένα έργο, αλλά για μια στρατηγική συνεργασία, από όπου θα ωφεληθούμε από τα μέσα που διαθέτει και την οργάνωση της»
Ο φίλος εκνευρίστηκε « κοίτα και το συνεδριακό ένας δούρειος ίππος είναι, και να ξέρεις ότι είτε για αεροδρόμιο, είτε για τουρισμό, είτε για χρυσό, είτε οτιδήποτε άλλο πάει να γίνει στη Μήλο θα τους βρεις μπροστά σου. Είναι πριν από εμάς σε όλα τα ζητήματα και τα ελέγχουν όλα για πάρτι τους και μόνο»
Του διευκρίνισα ότι «εγώ το καλό της Μήλου θέλω και ελπίζω ότι τα αμαρτήματα του παρελθόντος μπορούν να διασκεδαστούν με μια ειλικρινή συνεργασία και με απαραίτητη παράμετρο να έχουμε σαφή θέση απέναντι στην εταιρία, η οποία πράγματι έχει αρκετά πλεονεκτήματα απέναντι στην κάθε φορά πολιτική μας εκπροσώπηση (η οποία αλλάζει, ενώ η εταιρία έχει το ίδιο προσωπικό και ίδια στρατηγική για πολλά χρόνια), αλλά τον εκβιασμό της εταιρίας «φεύγω αν δεν είστε καλά παιδιά», εγώ δεν τον ανέχομαι γιατί μένει για τα κέρδη και όχι από φιλευσπλαχνία. Όμως και μόνο η επίκληση τέτοιας απειλής δείχνει ότι δεν μας σέβονται καθόλου και αυτό είναι ΤΟ ΘΕΜΑ. Και στο κάτω - κάτω η Πάρος χωρίς τα προσόντα της Μήλου και χωρίς Βαρυτίνη έχει υπερδιπλάσιο μόνιμο πληθυσμό από τη Μήλο. Μας χρωστά η εταιρία αλλά ας το δούμε αισιόδοξα και όχι κάθετα αρνητικά»
Μείναμε στη διαφωνία μας με αισιόδοξο εμένα και αρνητικό τον φίλο, και με την αίσθηση ότι είναι δύσκολη η συνεννόηση με θέμα το ρόλο της εταιρίας, μέχρι που ήρθε το μνημόνιο συνεργασίας ΔΕΗ S&B και ένοιωσα προδομένος και χαζός, γιατί είχα πιστέψει ότι η εταιρία ήταν μεγάλη και σίγουρη για τον εαυτό της και δεν θα έπαιζε πονηρά με όσους την εμπιστεύτηκαν και εκτέθηκαν σε μια συνεργασία την οποία εκείνη στόχευε να εξαργυρώσει άμεσα. Μπορούσε να διεκδικήσει να παίξει δίπλα μας και όχι απέναντι μας, στο θέμα της γεωθερμίας που είναι αιχμηρό για την ευαισθησία των Μηλιών.
Ο φίλος δεν μου τη χάρισε και με είδε με την κατανόηση και το πικρό χαμόγελο του νικητή.
Δεν είχα και δεν έχω κανένα θεσμικό ρόλο στη Μήλο, αλλά θυμώνω όταν με κοροϊδεύουν και από κοροϊδία έχουμε μπουχτίσει σε επίπεδο κεντρικής πολιτικής, έτσι που κυριολεκτικά δεν πάει άλλο.
Η Μήλος είναι μικρή και εμείς λίγοι, πρέπει μεταξύ μας να τα βρούμε για να μας σεβαστούν και οι εταίροι, το έχουν και αυτοί ανάγκη για να παίξουν καλύτερα μαζί μας(δείτε τον Ολυμπιακό στην Ευρώπη και στην Ελλάδα). Οι φανατισμοί υπέρ ή κατά δεν βοηθούν, απλά δείχνουν αδυναμίες.
Η εταιρία πρέπει να αφήσει την αλαζονεία της δύναμής της και να δει τα πράγματα σαν πραγματικά μεγάλη εταιρία που είναι και όχι με πονηριές και χάδια σε κάποιους και υπονομεύσεις σε άλλους. Το διαίρει και βασίλευε δεν ταιριάζει στην περίπτωση μας. Δείχνει μια έλλειψη σιγουριάς, όπως και εμείς σαν κοινωνία ένα εκνευρισμό. Ας βρούμε τους ρόλους μας, είναι μια εταιρία που χρωστά στο περιβάλλον, στην κοινωνία, στην ανάπτυξη, ακόμη και στην ανοχή μας σε αρκετά θέματα, έχει αποκομίσει τεράστια κέρδη. Οι δικές μας ελλείψεις, οι εύκολες καφενείου κουβέντες, η άτιμη καχυποψία, μας μικραίνουν και μας κάνουν παιχνίδι στις ορέξεις του καθενός.
Επιτέλους απαιτείται σχέδιο ισόρροπης ανάπτυξης και σταθερή πορεία από τους Μηλιούς με σιγουριά. Αν το κράτος αρνείται τον ρόλο του είμαστε αναγκασμένοι να καλύψουμε και το κενό του
.
Για την γεωθερμία καλό θα ήταν να ξεχάσουμε την εμπλοκή της Βαρυτίνης και να αντιδράσουμε σαν να είναι μόνη η ΔΕΗ (έστω και αν τώρα πρέπει να λάβουμε υπόψη μας, πέρα από τα ατυχήματα ή την μόλυνση της γεωθερμίας, και το ότι θα έχουμε μόνο ένα εργοδότη στη Μήλο, με ότι σημαίνει για τους εργαζόμενους και την πολιτική μας εκπροσώπηση).
Τέλος είμαστε όλοι γνωστοί, σιγά τις ανωνυμίες μας, για αυτό μη ξεχνιόμαστε και χαλάμε το επίπεδο της κουβέντας, εκτός και υπάρχει από κάπου σχέδιο έντασης ή ενοχλούνται γιατί θέλουν να αιφνιδιάσουν.

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσες οι αναλύσεις σας, αλλά προσπαθείστε να κα΄νετε πιο σφικτά κείμενα, ή δομείστε αλιώς ώστε να είναι ευκολότερα αναγνώσιμα

Ανώνυμος είπε...

αγαπητέ φίλε,

θεωρώ ότι η λογική των δύο στρατοπέδων, μόνο κακό μπορεί να κάνει σε ένα τόπο.
Θα πρέπει να γίνει ξεκάθαρο (και γνωστό) ότι η Βαρυτίνη από την πρώτη στιγμή, δήλωσε, για το θέμα της γεωθερμίας σε όλο το προσωπικό της, ότι δεσμεύεται να συνεχίσει στο θέμα της γεωθερμίας (γιατί ακόμα βρισκόμαστε σε υβριδικό στάδιο) μόνο με την σύμφωνη γνώμη της τοπικής κοινωνίας αλλιώς θα αποσυρθεί από τη συνεργασία.
Το ερώτημα όμως είναι το εξής: ποιος είναι αυτός ο εκπρόσωπος της τοπικής κοινωνίας που θα σταθεί στο ύψος των περιστάσεων;
ποιος είναι αυτός ο εκπρόσωπος της τοπικής κοινωνίας που θα γίνει συνοδοιπόρος-στήριγμα σε κάθε μεγάλο έργο που θα γίνει στο νησί (γιατί ένα χέρι δεν χειροκροτάει από μόνο του, χρειάζονται δύο και όπως προείπα δεν πρέπει να μπαίνουμε στη λογική των δύο στρατοπέδων).
Η απάντηση είναι γνωστή βάσει δημοκρατικών διαδικασιών όσο και αν δεν είναι αυτοί που ονειρευόμαστε.
Δημοκρατική όμως διαδικασία είναι και αυτή που συντελείται "ιντερνετικά".
Και πιστεύω πως πρέπει να γίνει μοχλός πίεσης όχι προς τη Βαρυτίνη αλλά προς τους τοπικούς φορείς να σηκωθούν στα πόδια τους και να διεκδικήσουν τα του καίσαρος τω καίσαρι, χαράσσωντας ένα δρόμο που θέλοντας και μη θα ακολουθήσει και η μεγάλη αυτή εταιρία.

Ανώνυμος είπε...

Στα πλαίσια της προσπάθειάς μας για καλύτερη επικοινωνία μεταξύ μας και μετά από προτροπή αρκετών, Ξεκίνησε η λειτουργεία του FORUM στα Μηλείκα νέα.

Σας περιμένουμε όλους στο www.mileikanea.gr

Η Μήλος είναι:
......Για το κράτος ένα νησί στα τόσα που δεν μπορεί να διαχειριστεί, και έτσι με ανακούφιση το παραδίδει στις εταιρίες για εκμετάλλευση, νίπτοντας τα αδέξια χέρια του
.....Για τις εταιρίες ιδανικός τόπος άντλησης κερδών, χωρίς ιδιαίτερες οχλήσεις
......Για εμάς που γεννηθήκαμε και φιλοδοξούμε και να πεθάνουμε εδώ, είναι ο κόσμος όλος και απαιτούμε να έχουμε τον πρώτο λόγο για το παρόν και το μέλλον του.
Ο διάλογος μας είναι ο μόνος δρόμος για να ξεπεράσουμε την απελπισία του αφόρητου ρεαλισμού που μας έχουν φορέσει και να ανιχνέσουμε τις δυνατότητες μας, τι θέλουμε για αύριο, ποια τα όπλα μας, ποιους πόρους και από που και πως θα τους απαιτήσουμε.
Απαιτείται δικό μας, προσαρμοσμένο σχέδιο ανάπτυξης, από την κοινωνία για την ίδια και δέσμευση από όλους μας.