Δευτέρα 31 Μαρτίου 2008

Αναζητώντας όραμα

Ποιος μπορεί να σχεδιάσει και τι
Πρέπει να τα πούμε
Από την ειρωνεία στη δημιουργία
Αναζήτηση ταυτότητας
Οι παραπάνω προτάσεις είχαν στόχο την πρόκληση διαλόγου για την αναγνώριση της ανάγκης σχεδιασμού του μέλλοντος της Μήλου, ξεκινώντας από την προσπάθεια να δούμε ποιοι είμαστε και που βρισκόμαστε (απαραίτητο στοιχείο για να δούμε που θέλουμε να πάμε).

Ο διάλογος όσο αφορά τις παραπάνω προτάσεις (όπως και σε όλες τις προτάσεις του blog βέβαια)παραμένει ανοικτός, αφού κάθε άλλο παρά εξαντλήθηκε.

Παράλληλα προτείνω την αναζήτηση ενός οράματος για τη Μήλο, δηλαδή το πού θέλουμε να πάμε. Ένα όραμα που θα είναι μπούσουλας για το μέλλον μας, κινητήριος και ενοποιητική δύναμη όλων όσων δραστηριοποιούνται στο νησί.
Για να βοηθηθεί ο διάλογος και να αποφευχθούν παρερμηνείες παραθέτω συνοπτική επεξήγηση σχετικών όρων.


Όραμα : Πώς θέλουμε να είναι η Μήλος, το όνειρό μας
Στρατηγική: Τι θα κάνουμε για να πετύχουμε το όραμα
Τακτικές : Πως θα πετύχουμε τη στρατηγική και πότε

Το όραμα είναι το όνειρό μας. Η στρατηγική είναι το μεγάλης κλίμακας σχέδιο που θα ακολουθήσουμε για να κάνουμε το όραμα πραγματικότητα. Οι τακτικές είναι οι συγκεκριμένες ενέργειες που θα κάνουμε ακολουθώντας το σχέδιο.

Το όραμα πρέπει να είναι ξεκάθαρο και να αφορά τον καθένα ώστε ο καθένας να το καταλαβαίνει και να το ενστερνίζεται με πάθος π.χ. «να γίνουμε το πιο τουριστικό νησί στην Ελλάδα».
Αφού σχηματοποιήσουμε ένα όραμα για τη Μήλο που θέλουμε, τότε θα αναζητήσουμε την κατάλληλη στρατηγική μας και τους ανθρώπους και τα μέσα που θα υποστηρίξουν την υλοποίηση του όλου σχεδίου.

Ένα όραμα είναι από τη φύση του μακροχρόνιο δηλ 20 ή και 50 χρόνια και δίνει τη δυνατότητα μακροχρόνιου σχεδιασμού και την ευχέρεια στον καθένα να γνωρίζει τους στόχους και να προσφέρει στην προσπάθεια επίτευξής τους, ή έστω να προγραμματίζει τις δραστηριότητες του με γνώση των προτεραιοτήτων του νησιού.

Ας ονειρευτούμε σοβαρά συμπατριώτες για τα πολύ σοβαρά, που μας περιμένουν καιρό τώρα.


Τρίτη 11 Μαρτίου 2008

.........Προτάσεων συνέχεια...

Περιμένοντας αντιπροτάσεις, προτείνω ονομασία για το Λύκειο Μήλου, ΔΙΑΓΟΡΑΣ Ο ΜΗΛΙΟΣ και δίπλα σύντομη παρουσίαση του άξιου προγόνου μας.

Βέβαια και ο ΔΙΟΝΥΣΟΔΩΡΟΣ Ο ΜΗΛΙΟΣ δεν είναι λίγος, αλλά ο Διαγόρας είναι πιο διάσημος.

Τρίτη 4 Μαρτίου 2008

Αναζήτηση ταυτότητας

Είναι αναγκαίο να ψάξουμε το τι διαόλου κάλτσα είμαστε, μήπως και καταλάβουμε τι μας γίνεται και μετά τι μπορούμε να σχεδιάσουμε.
«Εδώ και πολύ καιρό είναι κοινός τόπος ότι μόνο μια περιορισμένη μειοψηφία πολιτών συμμετέχει σταθερά και ενεργητικά στη ζωή του κράτους τους ή μιας μαζικής οργάνωσης … Σήμερα βρισκόμαστε μπροστά σε μια ολοφάνερη απόσυρση των πολιτών από τη σφαίρα της πολιτικής».
Αυτά λένε οι ειδικοί επιστήμονες (Έρικ Χομπσμπάουμ &7, 2/3/2008) για το σύγχρονο κόσμο μας, και νοιώθεις ότι η Μήλος είναι πολύ σύγχρονη, με όλα όσα αυτό συνεπάγεται, αλλά μοιραία συγκρίνεις με άλλα κοντινά νησιά που κάπως αλλιώς βλέπουν, αισθάνονται και διαχειρίζονται τα πράγματα.

Πώς εξηγείται η διαφορά;

Στο πρόσφατο παρελθόν σε όλα τα νησιά οι αγρότες και οι ναυτικοί ήταν οι κυρίως τάξεις.Οι ναυτικοί λόγω συνθηκών επαγγέλματος δεν συνδέονται με το χώρο τους και δεν καθόριζαν τα πράγματα. Οι αγρότες καθόριζαν τα έθιμα και έδιναν τη χροιά στον τοπικό πολιτισμό. Οι παραδόσεις είναι αγροτικές όπου δεν επισκιάστηκαν από τις αστικές (Σύρος;).
«Η παράδοση των πανηγυριών συνδέεται κυρίως με τον αγροτικό χώρο, με επίκεντρα τόσο τις εκκλησίες των οικισμών, όσο και τα υπαίθρια εξωκλήσια. Παλαιότερα την οργάνωση των πανηγυριών αναλάμβαναν οι κοινότητες, οι επαγγελματικές συντεχνίες, καθώς και οι γεωργικοί και κτηνοτροφικοί σύλλογοι». Λέει μια σχετική μελέτη του Πανεπιστημίου του Αιγαίου.
Στη Μήλο υπήρχαν οι ναυτικοί και οι αγρότες, αλλά κυρίως υπήρχαν οι εργάτες που δούλευαν στα ορυχεία. Η διαφορετική από αυτή των άλλων νησιών κοινωνική σύνθεση οδήγησε και σε διαφορετικές κοινωνικές συμπεριφορές πχ εργατικοί αγώνες, άλλη πολιτική έκφραση, άλλες συλλογικότητες, πιο σύγχρονη αίσθηση των κοινωνικών εξελίξεων.
Η κουλτούρα του αγρότη και του εργάτη είναι εντελώς διαφορετική ένεκα των διαφορετικών συνθηκών ζωής.
Σήμερα τα άλλα νησιά μένουν πιο κοντά στο παρελθόν τους, το «φροντίζουν» γιατί αυτό είναι συμφέρον για το παρόν και το μέλλον τους, αυτό επιτάσσει το συμφέρον της πλειονότητας των κατοίκων οι οποίοι ασχολούνται κυρίως με τον τουρισμό.
Στη Μήλο ο τουρισμός είναι μία οικονομική συνιστώσα, αλλά όχι η μόνη, ούτε η κυρίαρχη και αυτό καθορίζει πολλά κοινωνικά πράγματα στη Μήλο.
Η Μηλέικη κοινωνία ήταν, και είναι, μια αστικής διάρθρωσης κοινωνία σε επαρχιακό και μάλιστα νησιωτικό περιβάλλον, με όλες τις ιδιαιτερότητες που αυτές οι συνιστώσες συνεπάγονται.
Ας το πούμε πιο ευχάριστα, είμαστε μια πιο σύγχρονη κοινωνία σε σχέση με τις άλλες νησιώτικες κοινωνίες, έχουμε ωριμάσει πιο γρήγορα και αυτό κοστίζει σε κάθε παιδί.
Αλήθεια ποιό άλλο Κυκλαδονήσι έχει πάνω του 3 πολυεθνικές εταιρίες;
Όλα αυτά καθόρισαν το παρελθόν, καθορίζουν το παρόν και προκαλούν το μέλλον μας.
Όλοι συμφωνούν ότι η Μήλος είναι ένας τόπος με πολλαπλές προκλήσεις και παράλληλα οι κάτοικοι της μοιάζουν υπνωτισμένοι, αδύναμοι να απαιτήσουν να σχεδιάσουν ένα δικό τους μέλλον που θα τους χωρά όλους, με το δικό τους πρωτότυπο τρόπο.
Συνοπτικά έτσι τα βλέπω εγώ τα πράγματα και πιστεύω ότι η ουσία του διαλόγου είναι κάπου εδώ…. Ας συζητήσουμε καταρχήν για το τι ισχύει για να δούμε το τι μπορούμε… Αντιπροτάσεις λοιπόν..
Η Μήλος είναι:
......Για το κράτος ένα νησί στα τόσα που δεν μπορεί να διαχειριστεί, και έτσι με ανακούφιση το παραδίδει στις εταιρίες για εκμετάλλευση, νίπτοντας τα αδέξια χέρια του
.....Για τις εταιρίες ιδανικός τόπος άντλησης κερδών, χωρίς ιδιαίτερες οχλήσεις
......Για εμάς που γεννηθήκαμε και φιλοδοξούμε και να πεθάνουμε εδώ, είναι ο κόσμος όλος και απαιτούμε να έχουμε τον πρώτο λόγο για το παρόν και το μέλλον του.
Ο διάλογος μας είναι ο μόνος δρόμος για να ξεπεράσουμε την απελπισία του αφόρητου ρεαλισμού που μας έχουν φορέσει και να ανιχνέσουμε τις δυνατότητες μας, τι θέλουμε για αύριο, ποια τα όπλα μας, ποιους πόρους και από που και πως θα τους απαιτήσουμε.
Απαιτείται δικό μας, προσαρμοσμένο σχέδιο ανάπτυξης, από την κοινωνία για την ίδια και δέσμευση από όλους μας.