Δευτέρα 28 Νοεμβρίου 2011

Τα βουβάλια και οι βάτραχοι


Η σφοδρότητα και η συνέπεια της επίθεσης της εφημερίδας ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ ενάντια στην S&B έχει από την αρχή εντυπωσιάσει και οδήγησε πολλούς να αναζητούν τον ουσιαστικό λόγο αυτής της τόσο δαπανηρής επιχείρησης.

Τέτοια ισχύ πυρός σε τόσο μικρό μέρος, ήταν αναμενόμενο ότι οι παράπλευρες απώλειες θα ήταν περισσότερες από αυτές  των αντιμαχόμενων δυνάμεων.

Όπερ και εγένετο!

Σίγουρα χαμένη είναι η οικονομία της Μήλου, αφού η Μήλος δυσφημίστηκε άσχημα σε μια δύσκολη εποχή. Ο τουρισμός αναμένεται έτσι και αλλιώς να έχει μια δύσκολη χρονιά και η Μήλος θα πρέπει επιπλέον να αντιμετωπίσει το συγκεκριμένο πρόβλημα.

Ηττημένη είναι και η κοινωνία της Μήλου, αφού αναγκάστηκε σε συνθήκες οικονομικής καταστροφής να διαλέξει με ποιόν θα πάει …. Και η επιλογή ήταν βέβαια μία.

 Ποτέ η εταιρία δεν έτυχε τόσης υποστήριξης από την κοινωνία. Πάντα υπήρχε η γνώση ότι η εταιρία στόχο έχει το κέρδος και έστω για εξισορρόπηση, για κάποιο φρένο, απαιτείται η κοινωνική εγρήγορση, η υποψία. Σε αυτό βοηθούσε και η τσιγκούνικη στάση της εταιρίας απέναντι στη Μήλο. Τώρα γίναμε όλοι< βαρυτινικοί> !

 Για την εφημερίδα αυτό  είναι αδιάφορο (έτσι και αλλιώς τα κίνητρα της είναι άγνωστα),αλλά για όσους συντάχθηκαν μαζί της , αλλά και για την υπόθεση της κοινωνικής ευαισθησίας, του εργατικού κινήματος, η σύγκρουση ήταν μια μάχη που δόθηκε σε λάθος χρόνο, με λάθος συμμάχους, χωρίς τοπικούς στόχους.

Η εταιρία έχει κερδίσει και ίσως περιμένει τη συνέχεια για ακόμη πιο συντριπτικά κτυπήματα (πάντα μιλώ για τη Μήλο)και μάλιστα με το γάντι. Βέβαια η αλαζονεία δεν είναι καλός σύμβουλος, αλλά αυτό είναι δικό τους θέμα.

Ας ξαναδούμε την υπόθεση της οικονομίας και της κοινωνίας μας σε μεγάλο κάδρο και από  την πλευρά μας, από τη γωνία μας. Ας αναλογιστούμε τι εμείς θέλουμε, ποια συμφέροντα μας προωθούμε και πώς. Ας αφήσουμε τα  συναισθήματα μας κάτω από τη λογική, τους νεοφερμένους συμβουλάτορες κάθε χρώματος  στην άκρη   και  τα βουβάλια μόνα  στην όποια  μάχη τους.


Η Μήλος είναι:
......Για το κράτος ένα νησί στα τόσα που δεν μπορεί να διαχειριστεί, και έτσι με ανακούφιση το παραδίδει στις εταιρίες για εκμετάλλευση, νίπτοντας τα αδέξια χέρια του
.....Για τις εταιρίες ιδανικός τόπος άντλησης κερδών, χωρίς ιδιαίτερες οχλήσεις
......Για εμάς που γεννηθήκαμε και φιλοδοξούμε και να πεθάνουμε εδώ, είναι ο κόσμος όλος και απαιτούμε να έχουμε τον πρώτο λόγο για το παρόν και το μέλλον του.
Ο διάλογος μας είναι ο μόνος δρόμος για να ξεπεράσουμε την απελπισία του αφόρητου ρεαλισμού που μας έχουν φορέσει και να ανιχνέσουμε τις δυνατότητες μας, τι θέλουμε για αύριο, ποια τα όπλα μας, ποιους πόρους και από που και πως θα τους απαιτήσουμε.
Απαιτείται δικό μας, προσαρμοσμένο σχέδιο ανάπτυξης, από την κοινωνία για την ίδια και δέσμευση από όλους μας.