Παρασκευή 31 Οκτωβρίου 2008

Η ΓΕΩΘΕΡΜΙΑ ΥΨΗΛΗΣ ΕΝΘΑΛΠΙΑΣ ΣΤΗ ΜΗΛΟ

..................................... Γράφει ο Πέτρος Παπαγεωργίου


Ευτυχώς που το ζήτημα μπαίνει με μια επαναλαμβανόμενα διατυπούμενη προϋπόθεση:

Ότι «η γεωθερμία θα προχωρήσει μόνο με τη σύμφωνη γνώμη του λαού της Μήλου».

Αν και η τόση αυτοπεποίθηση παραξενεύει , εμείς, σαν καλός και ώριμος λαός, οφείλουμε να μελετηθούμε και να αποκτήσουμε μία γνώμη. Θετική ή αρνητική. Πάντως μία γνώμη υπεύθυνη, στηριγμένη σε πραγματική σύγχρονη γνώση κι όχι σε προκαταλήψεις και σε φαντάσματα του παρελθόντος. Γι αυτό συνάξεις σαν και αυτή του ΣΥΡΙΖΑ της 20. 10. 08, που έχουν χαρακτήρα γενικής ενημέρωσης επί του θέματος και όχι πραγμάτευσης κάποιας συγκεκριμένης πρότασης, που άλλωστε δεν έχει γνωστοποιηθεί επίσημα ακόμη, έχουν αξία γιατί κάτι μας μαθαίνουν, λιγότερο ή περισσότερο χρήσιμο – θα δείξει - για φτιάξουμε γνώμη.

Αυτά που θέλουμε να μάθουμε είναι οι αντικειμενικές και υπεύθυνες απαντήσεις στα ερωτήματα που μας τυραννούν σχετικά με το θέμα.


Υπάρχουν τρεις διαδοχικές δέσμες ερωτημάτων:

Πρώτη δέσμη:

Είναι σε θέση η διατιθέμενη σήμερα τεχνογνωσία και τεχνολογία να εγγυηθεί μια απόλυτα ελεγχόμενη διαχείριση του γεωθερμικού υγρού, τιθασευμένου και χωρίς καθόλου παρενέργειες; (βλαπτικά αέρια, καθιζήσεις, σεισμογένεια κλπ). Και αυτό όχι γενικά, αλλά για το συγκεκριμένο πεδίο, το συγκεκριμένο υδροθερμικό υλικό της Μήλου με τα συστατικά του και τις ιδιομορφίες του, καθώς επίσης όχι για μια σχετικά μικρή εγκατάσταση αλλά κλίμακας μεταξύ 100 και 200 μεγαβάτ; Πώς θα εξασφαλισθεί ότι δεν θα γίνει το νησί πεδίο δοκιμών των σχετικών τεχνολογιών κατά την πολυετή σταδιακή διαδικασία – βλέπε περιπέτεια – ανάπτυξης του όλου σχεδίου κι οι κάτοικοί του τα πειραματόζωα για την βαθμιαία απόκτηση της απαιτούμενης τεχνογνωσίας και πείρας; Πως θα ασφαλισθεί το εγχείρημα για ζημιές προς τρίτους; Και πάμπολλα άλλα συναφή ερωτήματα.

Εάν υποθέσουμε ότι όλα αυτά μπορούν να απαντηθούν με έναν πειστικά ικανοποιητικό τρόπο, τότε περνάμε στη δεύτερη δέσμη ερωτημάτων.

Δεύτερη δέσμη:

Έστω ότι παράγεται όλη αυτή η ηλεκτρική ενέργεια – υπερδεκαπλάσια της κλίμακας των αναγκών του νησιού. Χρειαζόμαστε 10 μεγαβάτ, θα έχουμε 120 ως 200. Τι θα την κάνουμε; Θα μπαίνει σ’ ένα καλώδιο να φεύγει για τις άλλες Κυκλάδες ή θα γίνει, εδώ, πόλος έλξης ενεργοβόρων βιομηχανιών και λοιπών ρυπαινουσών δραστηριοτήτων, μετατρέποντας τον παράδεισό μας σε γκρίζα βιομηχανική περιοχή; Πώς θα προασφαλισθεί εξαρχής θεσμικά ότι δεν θα συμβεί κάτι τέτοιο; Τι δικαίωμα βέτο θα μας παρέχεται - μέσα σε μια θεσμική συμφωνία διαχείρισης στην οποία θα είναι απαραίτητο να συμμετέχει η Μήλος – για την αποτροπή επιβολής απαράδεκτων για την τοπική ανάπτυξη σχεδίων και εξελίξεων στο μέλλον; Πρέπει να προβλέψουμε και να δεσμεύσουμε εξ αρχής. Τώρα, που θέλουν τη συναίνεσή μας.

Εάν υποθέσουμε ότι και αυτά μπορούν να απαντηθούν με έναν πειστικά ικανοποιητικό τρόπο, τότε περνάμε στην τρίτη δέσμη ερωτημάτων.

Τρίτη δέσμη:

Και γιατί να θελήσουμε να γίνουν όλα αυτά; Απλά από υποχρέωση συμμετοχής στις ανάγκες της χώρας για ενεργειακή διαφοροποίηση προς τις ανανεώσιμες πηγές; Δε σφάξανε. Είμαστε αρκετά θυμωμένοι με την κεντρική διοίκηση – χωρίς πλοία, χωρίς αεροδρόμιο, χωρίς, χωρίς, χωρίς….- για να αισθανόμαστε ότι χρωστάμε. Άρα η Τρίτη δέσμη ερωτημάτων συμποσούται στο : Τι έχουμε να κερδίσουμε; Κι αν δεν πάθουμε κάτι χοντρό, η ύπαρξη της τεράστιας εγκατάστασης θα επηρεάζει καταλυτικά την αισθητική, τον χαρακτήρα και τον χαρακτηρισμό του νησιού μας! Ποια θα είναι τα αντισταθμιστικά οφέλη; Χειροπιαστά, όχι αοριστολογική αναφορά σε ποικίλες δυνατότητες. Πώς συγκεκριμένα το εγχείρημα αυτό θα παράσχει ένα μέλλον καλύτερο από το υφιστάμενο παρόν, για όλους και για τον καθένα, ώστε να το προτιμήσουμε;


Οι παραπάνω τρεις δέσμες ερωτημάτων πρέπει να απαντηθούν όλες πειστικά και απολύτως ικανοποιητικά από όποιους θα ήθελαν να μετακινήσουν τους Μηλιούς από την αρνητική τους προδιάθεση και τη δυσπιστία για τη Γεωθερμία Υψηλής Ενθαλπίας. Και οι απαντήσεις αυτές πρέπει να σεβαστούν δυο πολύ καίρια σημεία:


Πρώτον:

Δε μπορεί να είναι προφορικές, σε καφενειακού τύπου συνάξεις, όπου μόνο το μπάχαλο κι ο λαϊκισμός θα επικρατούν. Οφείλουν να έχουν τη μορφή έντυπων σοβαρών μελετών – τεχνικών, περιβαλλοντικών, οικονομικών, κοινωνικών κλ –όπως γίνεται άλλωστε για κάθε σοβαρό έργο - που θα συναποτελούν μια υπεύθυνη και δεσμευτική ολοκληρωμένη έντυπη πρόταση που θα κατατεθεί από τους φορείς του εγχειρήματος και θα μελετηθεί σοβαρά από τους φορείς της Μήλου ώστε να αποτελέσει τη βάση για μια σοβαρή διαπραγμάτευση κι όχι για μία χάβρα. Είναι ό μόνος δρόμος συνομιλίας. Αλλιώς: αδιέξοδο από χέρι.

Δεύτερον:

Θα πρέπει να μιλάμε μόνο με βάση το τελικό μέγεθος του έργου και όχι για το πρώτο ή δεύτερο βήμα του. Θα πρέπει να ξέρουμε τι θα μας συμβαίνει τελικά, γιατί μόνο με τη γνώση της τελικής οριστικής κατάστασης θα είναι σωστό να κάνουμε την επιλογή μας. Έτσι δεν θα πρέπει να μας ενδιαφέρει καν να συζητήσουμε ενδεχόμενη πρόταση που θα περιορίζεται μόνο σε κάποια αρχική μικρή – πιλοτική - μονάδα και για μετά στο βλέποντας και κάνοντας. Θα ήταν άκρως απατηλό. Δεν θα πρέπει να συγκατανεύσουμε στο άνοιγμα αυτής της πόρτας χωρίς να έχουμε μια πλήρη γνώση και επίγνωση όλου του δρόμου που επιφυλάσσεται από πίσω της.


Νομίζω ότι τα παραπάνω συνιστούν τα κομβικά σημεία ενός δρόμου προσέγγισης του θέματος της Γεωθερμίας Υψηλής Ενθαλπίας στη Μήλο τόσο για τους ενδεχόμενους εγχειρηματίες όσο και για τον λαό της Μήλου, του οποίου η γνώμη θα κρίνει την τύχη του εγχειρήματος.

Και, για να επανέλθουμε στο σημείο που αρχίσαμε, σε αυτήν την παράξενα αισιόδοξη δήλωση ότι «η γεωθερμία θα προχωρήσει μόνο με τη "σύμφωνη γνώμη" του λαού της Μήλου»: Τι σκέψεις αλήθεια σας γεννά η ιδέα, που έπεσε από πλευράς Δήμου περί το τέλος της σύναξης, ότι δηλαδή θα μπορούσε να εκφρασθεί η γνώμη αυτή του λαού μέσα από ένα δημοψήφισμα; Δεν νομίζετε ότι θα πρόκειται για μια μεθόδευση που αφενός θα επέτρεπε στην τοπική αυτοδιοίκηση να "νίψει τας χείρας της" και να αντιπαρέλθει την ευθύνη μιας στιβαρής απόφασης, και που αφετέρου θα έδινε στους εγχειρηματίες ένα προφανές αβαντάζ για τη "σύμφωνη γνώμη", οφειλόμενο στις ειδικές εργασιακές συνθήκες που επικρατούν στο νησί;

Πέμπτη 23 Οκτωβρίου 2008

η καυτή πατάτα

Από ανώνυμο φίλο (βάλτε ρε παιδιά ένα ψευδώνυμο θα βοηθήσει πολύ τον διάλογο) ήρθε σαν αντιπρόταση το παρακάτω επεξεργασμένο κείμενο και το οποίο αναρτώ σαν πρόταση, όχι γιατί το υιοθετώ πλήρως ( η δική μου πρόταση θυμίζω είναι η ΕΥΘΥΝΕΣ και ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ 19/08/2008), αλλά ακριβώς γιατί είναι πέρα από εύκολη κουβέντα.

ΑΝ ΘΕΛΑΜΕ...
1. Θα δημιουργούσαμε ένα παμμηλιακό όργανο συλλογικής διακυβέρνησης, ας πούμε... "προστασίας και ανάπτυξης".

2. Θα "χωρίζαμε" την υπόθεση της γεωθερμίας σε δυο μέρη: το καθαρά τεχνικό και όλα τα αλλά.

Για το τεχνικό, θα προσλαμβάναμε ΑΠΟ ΤΩΡΑ σύμβουλο κύρους να τον κάνουμε "δικηγόρο" μας.

3. Αν η πρόταση S&B-ΔΕΗ περνούσε τις "εξετάσεις" σ' αυτό το κομμάτι θα προχωρούσαμε στην παρακάτω πρόταση-απαίτηση προκειμένου να προχωρήσει η εκμετάλλευση, με τους παρακάτω όρους και προϋποθέσεις:

α. Συμφωνία για δημιουργία πιλοτικής μονάδας ισχύος έως 20MW (όση ετοιμάζει σήμερα η ΔΕΗ στις Αλυκές) για χρονική περίοδο 7-10 χρόνια και στενή παρακολούθηση των κάθε είδους επιπτώσεων από επιστημονικό οίκο κοινής αποδοχής αλλά που τον έχει προσλάβει και πληρώνει η "Μήλος".

β. Χωροθέτηση της μονάδας με αυστηρά και σύνθετα κριτήρια χρήσης γης, περιβαλλοντικά, οικονομικά, αισθητικά, αντιμετώπισης δυσμενών εξελίξεων κλπ.

γ. Διάθεση της ενέργειας αποκλειστικά στο νησί με κόστος όχι μεγαλύτερο από το 70% του παραγομένου από συμβατικές πηγές ενέργειας. Διακοπή της λειτουργίας της σημερινής μονάδας αλλά διατήρηση και συντήρησή της για άμεση επαναφορά σε λειτουργία σε περίπτωση ανάγκης.

γ. Στο διάστημα της πιλοτικής λειτουργίας της μονάδας, σύνταξη αναπτυξιακού και χωροταξικού σχεδίου αυστηρά αειφορικής ανάπτυξης της Μήλου (με παράλληλη κατάθεση από τις εξορυκτικές εταιρίες χωρικών και χρονικών διαγραμμάτων για την οριστική ολοκλήρωση της εξόρυξης στο νησί, με σταδιακή στροφή προς την αειφορική ανάπτυξη. Εξέταση και έγκριση των προγραμμάτων). Ενδεικτικά, ανάπτυξη βιολογικού πρωτογενούς τομέα (γεωργία - το ηφαιστιογενές έδαφός μας υποστηρίζω ότι είναι ιδανικό για εξαιρετικά αγροτικά προϊόντα), δευτερογενούς (μονάδες επεξεργασίας-τυποποίησης βιολογικών αγροτικών προϊόντων) τριτογενούς (προώθηση στην τοπική και διεθνή αγορά των βιολογικών προϊόντων, εναλλακτικό τουρισμό). Ακόμα, ανάπτυξη βιοκλιματικής αρχιτεκτονικής, θέρμανση, δημιουργία τροπικών μικροκλιμάτων χειμερινού τουρισμού και αλλά, και αλλά...

Στα 3-5 χρονιά επιτυχούς λειτουργίας της μονάδας άδεια ανάπτυξης της παραγωγής ηλεκτρικής ενεργείας με την υποχρέωση να διαθέτει το 70% τουλάχιστον στις ανάγκες του νησιού στις τιμές που χρεώνει σήμερα η ΔΕΗ τις μεγάλες βιομηχανίες και ανάπτυξη των παραγωγικών μονάδων αειφορικής ανάπτυξης. Συμμετοχή της Μήλου στα κέρδη στο ποσοστό της ενεργείας που εξάγεται.
Φυσικά απαιτείται προσδιορισμός και συντονισμός σταδίων και ενεργειών που δεν αφορά την παρούσα παρέμβαση. Και, εννοείται, παράλληλη ανάπτυξη κάθε είδους υποδομής (ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟ, βασικά) υποστήριξης της νέας ανάπτυξης.
Με αυτούς και μόνο τους όρους θα μπορούσαμε να δεχτούμε την υλοποίηση της επένδυσης. Για να «μπούμε» ουσιαστικά στο παιχνίδι, να έχουμε χειροπιαστά και με καθορισμένο προορισμό ανταποδοτικά οφέλη. Για να μπούμε, τέλος, στη λογική του μοναδικού μέλλοντος που κουβαλάει μια έστω μικρή ελπίδα επιβίωσης.
Αυτά, σε πέντε γραμμές, για μια ιδέα που θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια συστηματική και θεμελιωμένη πρόταση... 500 σελίδων.
Μια (μοναχά) ιδέα, ΑΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΘΕΛΑΜΕ να πιάσουμε την καυτή πατάτα και όχι να λεμέ συνεχώς: ΝΑ ΜΙΑ ΚΑΥΤΗ ΠΑΤΑΤΑ!!!

Δευτέρα 20 Οκτωβρίου 2008

Πάλι ...;

Είναι λογικό κάθε Μηλιός να θέλει να πειστεί ότι και εδώ η εκμετάλλευση της γεωθερμίας μπορεί να γίνει χωρίς σημαντική επιβάρυνση στο περιβάλλον και με ωφέλεια και για την κοινωνία της Μήλου, αλλά παράλληλα να μην έχει εμπιστοσύνη σε κανένα που επιζητεί το κέρδος από την εκμετάλλευση της γεωθερμικής ενέργειας ή συνδράμει αυτή την προσπάθεια.
Καήκαμε στο χυλό……. Έτσι ήταν γενναία η απόφαση του ΣΥΝ να ανοίξει την συζήτηση σε ένα φορτισμένο περιβάλλον.

Με τέτοιες προσδοκίες και επιφυλάξεις πήγα και στην ημερίδα που διοργάνωσε ο ΣΥΝ.
Έφυγα με ένα αίσθημα ότι πάνε πάλι να κοροϊδέψουν. Δεν είναι πάλι ειλικρινείς, κρύβουν χαρτιά, θέλουν να υφαρπάξουν την συγκατάθεσή μας και μετά, που μας είδαν που μας απάντησαν… «Άμα τρουπώσω |..» που έλεγε και ο Βουτσάς..

Οι επιστήμονες τα είπαν όλα καλά, αλλά ξέχασαν να πούνε (και βγήκε μόνο μετά από ερώτηση – παρατήρηση από το ακροατήριο), ότι η υπόθεση του υδρόθειου (η πιο σίγουρη μόλυνση στην περίπτωσή μας)δεν αντιμετωπίζεται με την επανεισαγωγή των ρευστών στον ταμιευτήρα , αλλά απαιτείται ειδικός μηχανισμός παρακράτησης ο οποίος κοστίζει αρκετά !!!!!!!!!!!!
Αυτό το κόστος το απέφυγε η ΔΕΗ το 1988 και …………….. Γιατί αυτή η αποφυγή ρητής αναφοράς, από την αρχή, στο σημαντικό αυτό ζήτημα, από ανθρώπους που γνωρίζουν την ιστορία της εκμετάλλευσης της γεωθερμίας στη Μήλο;

Ποιος επίσης πείστηκε από τις διαβεβαιώσεις της ΔΕΗ ΑΝΑΝΕΩΣΙΜΕΣ και της S&B ότι στόχος τους είναι μόνο μια επένδυση 3-5 MW; Όλοι καταλάβαμε ότι θέλουν να ξεπεράσουν τα σημερινά εμπόδια (να τρουπώσουν) και να μην αντιμετωπίσουν τα ερωτηματικά που προκαλεί μια επένδυση παραγωγής 120 – 200 MW. Πολύ καλά ακούστηκε ότι άλλο είναι τα 5MW και άλλο τα 150MW και ότι πρέπει να σχεδιάζουμε και αποφασίσουμε έχοντας υπόψη μας τον τελικό σχεδιασμό της επένδυσης και όχι το πιλοτικό.

Είναι να απορείς πως υπεύθυνοι άνθρωποι πάνε σε ένα ακροατήριο υποψιασμένο και πληγωμένο από ψέματα και αλαζονικές συμπεριφορές και προσπαθούν με κρύψιμο προθέσεων, με παροχή ψεύτικων ή υπερβολικών υποσχέσεων, με αποσιώπηση γεγονότων να κερδίσουν τις εντυπώσεις, να ξεπεράσουν την έλλειψη εμπιστοσύνης.

Παρασκευή 17 Οκτωβρίου 2008

Οικολόγοι και γεωθερμία

Το πρόβλημα των οικολογικών ομάδων , σε σχέση με την εκμετάλλευση της γεωθερμικής ενέργειας στη Μήλο είναι η σύγκρουση ανάμεσα στις ανανεώσιμες ενέργειες και την αποκέντρωση.
Στη Μήλο έχουμε αυτή την σύγκρουση, αφού η μεν εκμετάλλευση της γεωθερμικής ενέργειας είναι η πεμπτουσία της λύσης του ενεργειακού προβλήματος, ενώ η αποκέντρωση της εξουσίας είναι το ιδανικό για το ζήτημα της εξουσίας, για κάθε οικολόγο.
Εδώ η τοπική κοινωνία δεν καταλαβαίνει για ποιό δικό της όφελος πρέπει να δοκιμάσει ξανά το κόστος εκμετάλλευσης της γεωθερμίας, όταν το έχει ήδη δει, έστω και αν η εκμετάλλευση της γεωθερμίας συμπίπτει με τις σημερινές προοδευτικές απόψεις για τη λύση του ενεργειακού προβλήματος.
Αν αναλογιστούμε τις σημερινές κρίσεις (δεν είναι μόνο χρηματοπιστωτική, αλλά και ενεργειακή και οικολογική και πολιτισμική) τότε μπορούμε να συναισθανθούμε ποιες δυνάμεις υλικές και άυλες (με την έννοια των ιδεών) συγκρούονται σήμερα σε τούτο το νησί, να αποφύγουμε την σεναριολογία και τους πράκτορες και να χαράξουμε δική μας τοπική πολιτική.
Τακτικές και στρατηγικές έχουν περιγραφεί σαν απόψεις σε αυτό το χώρο.
Ταύτα και μένω για θέσεις ή και απόψεις.

Παρασκευή 10 Οκτωβρίου 2008

ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΕΣ ΟΜΟΡΦΙΕΣ

Αυτές οι ημέρες στη Μήλο είναι υπέροχες. Η ορατότητα, το φως είναι καταπληκτικά…..
Τις ομορφιές της Μήλου αυτή την εποχή την απολαμβάνουν και αρκετοί ήρεμοι επισκέπτες, κυρίως ξένοι.
Στην Πλάκα (έτσι σαν μέτρο) δεν βρίσκεις να παρκάρεις. Η τουριστική περίοδος προφανώς σιγά -σιγά μεγαλώνει από μόνη της και σχεδόν κόντρα στους περισσότερους επαγγελματίες του τουρισμού που βιάζονται να κλείσουν τα μαγαζιά τους από αρχές Σεπτέμβρη. Κατά τα άλλα τους φταίει η μικρή τουριστική περίοδος.
Οι περισσότεροι κλείνουν πριν και από τη μείωση των ταξιδιών των ταχύπλοων βαποριών και ύστερα κατηγορούμε τους εφοπλιστές για νοοτροπία αρπαχτής…..
Αποδεικνύεται έτσι και πάλι ότι ο τουρισμός στη Μήλο δεν αναπτύχθηκε από ανάγκη, αλλά κυρίως από την ανταπόκριση στη ζήτηση. Δηλαδή ήλθαν όσοι ήθελαν να δουν τη Μήλο με τις ιδιαίτερες ομορφιές της και κάποιοι είπαν να ανταποκριθούν στην ζήτηση, παράλληλα με τις άλλες ασχολίες τους. Συχνά όσοι παρείχαν κατάλυμα ένοιωθαν ότι έκαναν χάρη στον επισκέπτη, το ίδιο και ο καφετζής που τηγάνιζε δύο αυγά.
Τώρα πια οι επισκέπτες έγιναν πελάτες και ήδη υπάρχουν και οι επαγγελματίες που ζουν από τον τουρισμό, όμως πολλοί από όσους ασχολούνται με τον τουρισμό δεν αισθάνονται και πολλές ευθύνες, αντίθετα νοιώθουν σαν κακομαθημένα, γκρινιάρικα παιδιά που όλοι πρέπει να τους κανακεύουν. Υπάρχουν, βέβαια και σωστοί επαγγελματίες όπως πχ στην εστίαση όπου έχουν δείξει την διαφορά ή και μερακλήδες «ερασιτέχνες», αλλά….
Είναι φανερό ότι οι φυσικές ομορφιές της Μήλου συνεχίζουν να είναι η κύρια αιτία της προσέλκυσης τουριστών, ενώ απουσιάζει οποιαδήποτε πολιτική για τον τρόπο και το είδος ανάπτυξης του τουρισμού, ώστε να δώσει περισσότερη και σε μεγαλύτερο χρόνο απασχόληση.
Το χειρότερο είναι ότι δεν υπάρχει ούτε ενδιαφέρον για συζήτηση πάνω στο θέμα… και έτσι ότι φέρουν μόνοι τους οι επισκέπτες και όσο αντέξουν.

Τετάρτη 1 Οκτωβρίου 2008

blogoλόγια για τη Μήλο

Στα blogs υπάρχουν αρκετές αναφορές για τη Μήλο. Πάντα έχει ενδιαφέρον να μαθαίνεις τι λένε οι επισκέπτες σου ή οι πελάτες σου. Παραθέτω μια μικρή ανθολόγηση.

Στο ( http://karaoulis.blogspot.com/2008/08/2008.html) διαβάζουμε <Το νησί της Θεάς Αφροδίτης, δικαιώνει τον κάθε επισκέπτη από την πρώτη στιγμή που θα πατήσει το πόδι του στο νησί!! Τα σχόλια περισσεύουν όταν προβάλλονται οι πανέμορφες εικόνες του νησιού.Εύχομαι να τις απολαύσετε όπως και εγώ!!!>
...................................................................................
Στο e-camping.gr γίνεται κριτική σε κάμπινγ και υπάρχουν και για αυτό στην Αχιβαδόλιμνη αρκετά σχόλια. Απόσπασμα παρακάτω..
(http://www.e-camping.gr/portal/index.php?option=com_content&task=view&id=187&Itemid=50#)
< κομψί - κομψά
Λοιπόν από οτι διαβάζω οι γνώμες διίστανται . Κατ' αρχάς το νησί είναι πανέμορφο και συνίσταται γενικότερα. Ειδικότερα για το camping τώρα ... Καθαρό σε γενικές γραμμές , με μπόλικο χώρο και σκία (τεχνητή αποκλειστικά δυστυχώς) , πισίνα (αχρείαστη αλλά την πληρώνεις ) , τρομερή θέα , ακριβό εστιατόριο ( και με προσθήκη εξτρα συστατικών, όπως ένα κομμάτι πλαστικού , στη χωριάτικη , αν κ οφείλω να πω πως ο αφεντικός ζήτησε συγνώμη και δεν πλερώκαμε τελικώς ) . Στο ζουμί , ακριβό (10 γιουρος περ ντέι για σκηνή και αμάξι μέσα ) και δυστυχώς μηδενική cultura campista ..... >

..................................................................
Ο (http://spaceodditiesredux.blogspot.com/2008/07/blog-post_30.html )δεν φαίνεται και ενθουσιασμένος, αλλά και δεν λέει τι περίμενε.
<Τι μου έμεινε:1) Μπλαμπλα μπλα μπλαμπλαμπλα πιτταράκια μπλαμπλα μπλα 2) ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΟΥ!!!>
.....................................................................................
Ύμνοι ακόμη και στα σχόλια που υπάρχουν στο (http://asmilisoume.blogspot.com/2008/06/blog-post_18.html)
<Θα μπορούσα να γράφω ασταμάτητα για το νησί της Αφροδίτης που τόσο αγάπησα αλλά ό,τι κι αν πω λίγο θα μου φανεί.. μόνο αν πάτε μην παραλείψετε να κάνετε το γύρο τουνησιού με το καραβάκι.. μοναδική ευκαιρία να επισκεφτείτε μαγευτικές παραλίες που δεν υπάρχει πρόσβαση ούτε με αναρρίχηση>
....................................................................................
Εγκωμιαστική παρουσίαση και στο (http://taxidiaris.blogspot.com/2008/09/milos-island-of-venus-greece.html) με φώτο και βίντεο. <καρούλια τα φιλμ που χάλασα στη Μήλο. Μαγευτικό νησί>
.....................................................................................
Το (http://hungryforhungry.blogspot.com/2008/03/blog-post_9348.html) είναι σκέτη διαφήμιση. ............< Ανακάλυψα στην Πελεκούδα το πανέμορφο κατάλυμα της πολύ φιλόξενης Μαίρης Οικονόμου (που τη θεωρώ πια φίλη μου) και της κόρης της Τάνιας, με κάτι ιδιαίτερο και αλλιώτικο σε κάθε του δωμάτιο, εξαιρετικό φαγητό σε 2-3 εστιατόρια (ο μάγειρος του «γιαλού» ήταν πολύ επινοητικός), ένα απίθανο μπαρ κυριολεκτικά μέσα στη θάλασσα (κάποια τραπέζια βρίσκονται σε μια εξεδρα), που δυστυχώς δεν πρόλαβα να φωτογραφίσω γιατί έκλεισε – ήταν Σεπτέμβρης βλέπετε, ακόμα ένα μπαρ (που ευτυχώς δεν έκλεισε :-D) και ... καθόλου άνεμο .... Φάγαμε γενικά πολύ καλά, και ιδιαίτερα στην «Αρχοντούλα» στην Πλάκα, στην «Εργίνα» στην Τρυπητή (κοντά στην Πλάκα), στο «Γιαλό» στα Πολλώνια και ψάρι στο «Αρμενάκι», επίσης στα Πολλώνια. Πήγα για μια εβδομάδα, έμεινα πάνω από δύο, αλλά δε γύρισα όλο το νησί. Θα ξαναπάω - και για να δω το υπόλοιπο, και για να ξαναδώ κάποια τοπία του και για να αναζωογονηθώ στα Πολλώνια.>
.....................................................................................
< Αγαπημένος προορισμός για μένα αλλά και το ομορφότερο νησί για μένα η Μήλος ήταν τόσο όμορφη.Δεν είχε καθόλου αέρα και τα βράδια στον Αδάμαντα ήταν μια απόλαυση.
Το ηλιοβασίλεμα στην Πλάκα ήταν θεσπέσιο αλλά και από άλλα σημεία του νησιού ήταν ένα όνειρο.Στο Κλήμα και στο Σαρακήνικο έκανα μπάνιο και αρκετή ηλιοθεραπεία.
Γνώρισα ανθρώπους που συζητώντας μαζί τους κατάλαβα την αγάπη τους γι' αυτό το όμορφο νησί. Ότι και να πω για την Μήλο είναι σχεδόν τίποτα.
Έφτιαξα και ένα βιντεάκι εκτός από τις φωτογραφίες να δείτε την ομορφιά της>
http://glykia-zoi.pblogs.gr/2008/08/ola-ta-omorfa-teleiwnoyn.html
.....................................................................................
<Κατά τ’ άλλα, μια φιλική συμβουλή είναι να μην πάτε ποτέ στη Μήλο ασυνόδευτοι. Το λιγότερο που θα νιώσετε είναι λεπροί, μιας και από ό,τι φαίνεται σε αυτό το νησί όλοι πάνω δυο-δυο και μάλιστα αυστηρά του αντίθετου φύλου (εξαίρεση αποτέλεσαν κάτι λεσβίες στο Σαρακήνικο). Όλοι μου έλεγαν: «Που τρέχεις στο Ζευγαρονήσι!!», αλλά εγώ δεν τους πίστευαν. Εεεεεε τελικά και λίγα έλεγαν…....Στα παραλειπόμενα του ταξιδιού ήταν η κρουαζιέρα του Γύρου της Μήλου με πλοιάριο, που ναι μεν ήταν ανεπανάληπτη, αλλά κονόμησα δε μια ωραιότατη ηλίαση-ίλιγγο που με οδήγησε με επιτυχία στο ΚΥ Μήλου. Ευτυχώς με ανέλαβε μια ωραία και συμπαθέστατη γιατρός που με έβαλε κάτω και με εξέτασε αναλυτικότατα> (http://greecerella.blogspot.com/2008/08/o-vk.html)
Η Μήλος είναι:
......Για το κράτος ένα νησί στα τόσα που δεν μπορεί να διαχειριστεί, και έτσι με ανακούφιση το παραδίδει στις εταιρίες για εκμετάλλευση, νίπτοντας τα αδέξια χέρια του
.....Για τις εταιρίες ιδανικός τόπος άντλησης κερδών, χωρίς ιδιαίτερες οχλήσεις
......Για εμάς που γεννηθήκαμε και φιλοδοξούμε και να πεθάνουμε εδώ, είναι ο κόσμος όλος και απαιτούμε να έχουμε τον πρώτο λόγο για το παρόν και το μέλλον του.
Ο διάλογος μας είναι ο μόνος δρόμος για να ξεπεράσουμε την απελπισία του αφόρητου ρεαλισμού που μας έχουν φορέσει και να ανιχνέσουμε τις δυνατότητες μας, τι θέλουμε για αύριο, ποια τα όπλα μας, ποιους πόρους και από που και πως θα τους απαιτήσουμε.
Απαιτείται δικό μας, προσαρμοσμένο σχέδιο ανάπτυξης, από την κοινωνία για την ίδια και δέσμευση από όλους μας.