Πέμπτη 10 Δεκεμβρίου 2009

ΜΝΗΜΕΙΑ ΝΕΩΤΕΡΩΝ ΧΡΟΝΩΝ

Στο λεύκωμα των εκδόσεων ΜΕΛΙΣΣΑ με τίτλο «ΟΡΥΧΕΙΑ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ» και υπότιτλο «ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ» (στην φωτογραφία το εξώφυλο /τα θειωρυχεία)το οποίο είναι βασισμένο σε έρευνα του ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟΥ ΑΣΤΙΚΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΜΕΤΣΟΒΙΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ, κυρίαρχη θέση καταλαμβάνει βέβαια η Μήλος.


Αφιερώνονται 34 σελίδες στα ορυχεία της Μήλου( η Σέριφος με 18 σελίδες είναι το αμέσως επόμενο νησί)και οι περισσότερες και πλέον εντυπωσιακές φωτογραφίες είναι από τη Μήλο.

Οι μελετητές και συγγραφείς του λευκώματος το θεωρούν συμβολή στην ανάδειξη της βιομηχανικής αρχαιολογίας στη Ελλάδα (αυτό λέει και ο υπότιτλος)και ελπίζουν «να διεγείρει το ενδιαφέρον ενός κοινού μεγαλύτερου από αυτό του κύκλου των ειδικών καθώς υποστηρίζει επίσης την ανάπτυξη μιας νέας μορφής τουρισμού που θα σέβεται το περιβάλλον και την ιστορία και θα ευαισθητοποιεί».

Είναι πρόκληση για όλους μας να υπάρξει μια κίνηση για την προστασία και ανάδειξη των νεώτερων μνημείων. Η σχετική κουβέντα δεν είναι πρωτάκουστη, σέρνεται χρόνια και ιδιαίτερα για κάποια συγκεκριμένα μνημεία πχ θειωρυχεία (σχετικό είναι και το http://miliondialogoi.blogspot.com/2008/04/blog-post.html). Ο δρόμος δεν είναι εύκολος και καθόλου σύντομος, αλλά αν δεν ξεκινήσουμε δεν θα υπάρξει και η πορεία.
Το χρωστάμε στον ιδρώτα, το αίμα, την υγεία ακόμα και τις ζωές τόσων προγόνων, αλλά και συγχρόνων μας που αναμετρήθηκαν με τη γη τους, τις αντοχές τους και στήριξαν το αναπτυξιακό οικοδόμημα, αλλά και την κερδοσκοπία μεγάλων και μικρών κεφαλαιούχων.

Το Βάνι , τα Θειωρυχεία, οι σκάλες φόρτωσης, αλλά και τα γερμανικά έργα κατοχής, ο φάρος της Ακραδιάς ρημάζουν κυρίως από την ανθρώπινη παρέμβαση και λιγότερο από τον χρόνο. Μια αντίρροπη παρέμβαση μας μπορεί καταρχήν να περισώσει και στη συνέχεια να αναδείξει αυτά τα μνημεία.

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Τα Θειορυχεία ανήκουν στην S&B;
Το Βάνι πού ανήκει ιδιοκτησιακά;

Ανώνυμος είπε...

ενδιαφερον το βιβλιο αυτο,αλλα και τα 90,00 ευρω που το πουλανε....
ανταρτης

Ανώνυμος είπε...

ΜΙΛΙΩΝ ΔΙΑΛΟΓΟΙ! Έχουμε καιρό...

Άναψε ένα τσιγάρο στη ζούλα. Όχι γιατί το απαγορέψανε, για να μην το δούνε και το μαγαρίσουνε...

Οκ! Τώρα διάβασέ μου:

"ΦΑΝΤΑΣΙΑ
Νάναι σα να μας σπρώχνει ένας αέρας μαζί
προς ένα δρόμο φιδωτό που σβει στα χάη
και σένα του καπέλου σου πλατειά και φανταιζί
κάποια κορδέλα του, τρελά να χαιρετάει.

Και ναν΄σαν κάτι να μου λες, κάτι ωραίο κοντά
γι' άστρα, τη ζώνη που πηδάν των νύχτιων φόντων
κι αυτός ο άνεμος τρελά-τρελά να μας σκουντά
όλο προς τη γραμμή των οριζόντων.


Κι' όλο να λες, στα βάθη της νυκτός
για ένα -με γυάλινα πανιά- πλοίο που πάει
όλο βαθιά, όλο βαθιά, όσο που πέφτει εκτός:
οξ' απ΄τον κύκλο των νερών - στα χάη.


Κι' όλο να πνέει, να μας ωθεί αυτός ο αέρας μαζί
περ' από τόπους και καιρούς εώς ότου -φως μου-
(καθώς τρελά θα χαιρετάει κειν΄η κορδέλα η φανταιζί)
βγούμε απ' την τρικυμία αυτού του κόσμου..."

Αχ θεέ μου, πόσο άθεος ήταν!...

Μηλίων διάλογοι είπε...

εξαιρετικό, αλλά άλλαξε την σκηνοθεσία μιας και δεν καπνίζω και βάλε ένα ποτήρι (και δυο τρια ακόμη καλύτερα)και φώναξε και δυο φίλους....
τώρα πάμε, έχουμε χρόνο και δεν θέλουμε ούτε χατήρια, ούτε ρουσφέτια από κάτι αγέλαστους τύπους δυο διαστάσεων...

Η Μήλος είναι:
......Για το κράτος ένα νησί στα τόσα που δεν μπορεί να διαχειριστεί, και έτσι με ανακούφιση το παραδίδει στις εταιρίες για εκμετάλλευση, νίπτοντας τα αδέξια χέρια του
.....Για τις εταιρίες ιδανικός τόπος άντλησης κερδών, χωρίς ιδιαίτερες οχλήσεις
......Για εμάς που γεννηθήκαμε και φιλοδοξούμε και να πεθάνουμε εδώ, είναι ο κόσμος όλος και απαιτούμε να έχουμε τον πρώτο λόγο για το παρόν και το μέλλον του.
Ο διάλογος μας είναι ο μόνος δρόμος για να ξεπεράσουμε την απελπισία του αφόρητου ρεαλισμού που μας έχουν φορέσει και να ανιχνέσουμε τις δυνατότητες μας, τι θέλουμε για αύριο, ποια τα όπλα μας, ποιους πόρους και από που και πως θα τους απαιτήσουμε.
Απαιτείται δικό μας, προσαρμοσμένο σχέδιο ανάπτυξης, από την κοινωνία για την ίδια και δέσμευση από όλους μας.