Δυσκολίες
‘’Είναι δύσκολο να κάνεις κάποιον να καταλάβει κάτι όταν ο μισθός του εξαρτάται από την μη κατανόησή του"
Upton SinclairΑπό http://greekrider.blogspot.com/
Η Μήλος είναι:
......Για το κράτος ένα νησί στα τόσα που δεν μπορεί να διαχειριστεί, και έτσι με ανακούφιση το παραδίδει στις εταιρίες για εκμετάλλευση, νίπτοντας τα αδέξια χέρια του
.....Για τις εταιρίες ιδανικός τόπος άντλησης κερδών, χωρίς ιδιαίτερες οχλήσεις
......Για εμάς που γεννηθήκαμε και φιλοδοξούμε και να πεθάνουμε εδώ, είναι ο κόσμος όλος και απαιτούμε να έχουμε τον πρώτο λόγο για το παρόν και το μέλλον του.
Ο διάλογος μας είναι ο μόνος δρόμος για να ξεπεράσουμε την απελπισία του αφόρητου ρεαλισμού που μας έχουν φορέσει και να ανιχνέσουμε τις δυνατότητες μας, τι θέλουμε για αύριο, ποια τα όπλα μας, ποιους πόρους και από που και πως θα τους απαιτήσουμε.
Απαιτείται δικό μας, προσαρμοσμένο σχέδιο ανάπτυξης, από την κοινωνία για την ίδια και δέσμευση από όλους μας.
8 σχόλια:
Θεϊκή ανάρτηση...κι όποιος κατάλαβε, κατάλαβε...
Τι έγινε την Κυριακή, έχει ενημέρωση το blog;
Αν εννοείς για την συνάντηση στο Δήμο, συνεχίστηκε η συζήτηση για το περιεχόμενο της αντιπρότασης απέναντι στην ΚΥΑ για την Δ. Μήλο και θα υπάρξει και νέα συνάντηση.
Κάποιο κρύο πρωινό του Ιανουαρίου, ένας άντρας
κάθησε σε ένα κεντρικό σταθμό του μετρό
και ξεκίνησε να παίζει το βιολί του.
Έπαιξε για περίπου 45 λεπτά.
Κατά τη διάρκεια αυτών των 45 λεπτών,
δεδομένου ότι ήταν ώρα αιχμής,
πέρασαν από μπορστά του αρκετές χιλιάδες άνθρωποι,
οι περισσότεροι πηγαίνοντας στη δουλειά τους.
Τρία λεπτά μετά την έναρξη της μουσικής,
ένας μεσήλικος κύριος παρατήρησε ότι υπήρχε ένας μουσικός
που έπαιζε βιολί, τον κοίταξε για λίγα δευτερόλεπτα
και συνέχισε το βιαστικό του βηματισμό.
Ένα λεπτό αργότερα,
ο βιολιστής εισέπραξε το πρώτο του δολλάριο,
από μια κυρία που το πέταξε
στο καπέλο του καθώς περνούσε από
μπροστά του χωρίς να σταματήσει καθόλου.
Λίγο αργότερα, κάποιος
ακούμπησε στον τοίχο και τον άκουσε για λίγο,
αλλά μετά κοίταξε το ρολόι του και έφυγε βιαστικός.
Πιο πολύ από όλους τους περαστικούς,
ασχολήθηκε μαζί του
ένα τρίχρονο αγόρι που ήθελε να σταματήσει για να ακούσει,
αλλά η μητέρα του τον τράβηξε
για να συνεχίσουν τη διαδρομή τους.
Το παιδί κοιτούσε συνεχώς προς τα πίσω
καθώς απομακρυνόταν.
Το ίδιο επαναλήφθηκε και με άλλα παιδιά
και τους γονείς τους, οι οποίοι -
χωρίς καμία εξαίρεση - τα τράβαγαν
για να συνεχίσουν το δρόμο τους.
Στα 45 λεπτά μουσικής,
συνολικά σταμάτησαν για να ακούσουν
- έστω και για λίγο - μόνο 6 άνθρωποι.
Περίπου 20 άνθρωποι έριξαν λεφτά στο καπέλο
καθώς συνέχιζαν να περπατούν,
χωρίς να ελαττώσουν την ταχύτητα του βηματισμού τους.
Η συνολική είσπραξη ήταν 32 δολλάρια.
Όταν η μουσική σταμάτησε και υπήρξε σιωπή,
κανείς δεν το πρόσεξε.
Κανείς δε χειροκρότησε, ούτε υπήρξε
κανενός άλλου είδους αναγνώριση.
Αυτό που δεν ήξερε κανείς ήταν ότι
ο συγκεκριμένος βιολιστής
ήταν ο Joshua Bell, ένας από τους
καλύτερους μουσικούς του κόσμου,
και έπαιζε με ένα βιολί Stradivarius
αξίας 3,5 εκατομμυρίων δολλαρίων,
κατασκευασμένο από τον ίδιο
τον Antonio Stradivari το 1713.
Δύο ημέρες νωρίτερα, ο Joshua Bell έπαιξε
σε ένα κατάμεστο θέατρο της Βοστώνης
και η τιμή ενός κάτω-του-μετρίου
εισητηρίου ήταν 100 δολλάρια.
Ο Bell αμοίβεται με περίπου 1000 δολλάρια το λεπτό!
Το συγκεκριμένο πείραμα, δηλαδή
το να παίξει ο Joshua Bell στο σταθμό
του μετρό incognito, οργανώθηκε από
την εφημερίδα Washington Post, ως μέρος
μιας κοινωνικής μελέτης περί
του τι εκλαμβάνουμε ως σημαντικό,
τι μας αρέσει, και σε τι δίνουμε προτεραιότητα.
Η γενική περιγραφή του πειράματος ήταν:
«Σε ένα συνηθισμένο περιβάλλον, σε μια ακατάλληλη ώρα,
αντιλαμβανόμαστε το ωραίο;
Σταματάμε για να το ευχαριστηθούμε;
Αναγνωρίζουμε το ταλέντο
σε ένα μη-αναμενόμενο περιβάλλον;»
Πηγή: Washington Pos
Εξαντλήθηκε η συζήτηση για την Δυτική Μήλο την Κυριακή στη συνάντηση. Θα υπάρξει κάποια πρόταση σύμφωνα με όσα ακούστηκαν προς το ΔΣ, το οποίο θα πρέπει να καταθέσει άποψη εν'οψη της μελέτης του ΣΧΟΟΑΠ. Θα ακολουθήσει συνάντηση για έναρξη διαλόγου που θα φορά την Ανατολική Μήλο. (Από Μηλέικα Νέα)
Κοινοποίηση διαμαρτυρία προς όλους τους φορείς της Μηλου και τα τοπικά μέσα επικοινωνίας. κύριοι εν έτη 2009 που και το τελευταίο ποδοσφαιρικό σωματείο ερασιτεχνικών σωματείων στην επικράτεια έχει γήπεδο με προδιαγραφές για ποιοτικό ποδόσφαιρο με χλοοτάπητα και φωτισμό και πολύ καλά αποδυτήρια και ταρτάν για να αθλούνται οι νέοι του νησιού και να βελτιώνουμε την ποιότητα ζωής μας στο νησί εσείς συνεχίζετε και παραμένετε μετέωροι και ασυγκίνητοι στο πολύ μεγάλο αυτό πρόβλημα για το νησί μας και δεν κάνετε μια συντονισμένη κίνηση όλοι οι φορείς από κοινού για να φτιάξουμε ένα αθλητικό κέντρο εφάμιλλο με την ιστορία του νησιού μας διότι σαν δημότης αυτό του νησιού ντρέπομαι όταν πάω κάπου και με δουλεύουν λέγοντας μου ότι το γήπεδο μας είναι για παρακμιακές καταστάσεις. παρακαλώ όπως κάντε κάτι για αυτό διότι είναι πάνω απ όλα για το συμφέρον του νησιού μας και της νεολαίας μας και ασκήσετε πίεση προς την Γ.Γ. Αθλητισμού όλοι μαζί οργανωμένα για το καλό του τόπου μας
Συμπολίτες, αν έχετε παράπονα, απλά πρέπει να τα εκφράζετε και να είστε σίγουροι ότι φτάνουν στα αυτιά TOYΣ. Το γράφω αυτό, γιατί δεν περίμενα ότι θα ενοχλούσε κάποιους, η συνέντευξη στην ιστοσελίδα ΜΗΛΕΙΚΑ ΝΕΑ του τερματοφύλακα του Παμμηλιακού, Πάρη Κορωναίου!!! Το μόνο σίγουρο ήταν ότι "δεν θα έφτανε πουθενά", αλλά όπως φαίνεται, έφτασε και στα αυτιά αρμόδιων.
Αλλιώς γιατί ψάχνουν τον τερματοφύλακα;
Mήπως για να τους δώσει εξηγήσεις για τα λεγόμενά του;
Να απολογηθεί για τα αυτονόητα για αυτά που ο τόπος όχι μόνο δικαιούται, αλλά επιβάλλεται να έχει!
Λίγη τσίπα ρε παιδιά, όλα τα ισοπεδώνομαι;
Δεν αγαπά κανένας τον τόπο αυτό;
Πόσα θα πάρουμε είμαστε μόνo;
Υπάρχει κάτι που ο καθένας μας ενδιαφέρεται, αυτά είναι τα προσωπικά του γείτονα.
Κάνω λάθος;
Το πιο πλούσιο νησί με τα φτωχότερα μυαλά.
Απλά αναρωτιέμαι!!!
Ευχαριστώ πολύ
Κοινοποίηση διαμαρτυρία προς όλους τους φορείς της Μηλου και τα τοπικά μέσα επικοινωνίας.
Κύριοι εν έτη 2009 που και το τελευταίο ποδοσφαιρικό σωματείο ερασιτεχνικών σωματείων στην επικράτεια έχει γήπεδο με προδιαγραφές για ποιοτικό ποδόσφαιρο με χλοοτάπητα και φωτισμό και πολύ καλά αποδυτήρια και ταρτάν για να αθλούνται οι νέοι του νησιού και να βελτιώνουμε την ποιότητα ζωής μας στο νησί, εσείς συνεχίζετε και παραμένετε μετέωροι και ασυγκίνητοι στο πολύ μεγάλο αυτό πρόβλημα για το νησί μας και δεν κάνετε μια συντονισμένη κίνηση όλοι οι φορείς από κοινού για να φτιάξουμε ένα αθλητικό κέντρο εφάμιλλο με την ιστορία του νησιού μας διότι σαν δημότης αυτό του νησιού ντρέπομαι όταν πάω κάπου και με ‘’δουλεύουν’’ λέγοντας μου, ότι το γήπεδο μας είναι για παρακμιακές καταστάσεις.
Παρακαλώ όπως κάντε κάτι για αυτό διότι είναι πάνω απ όλα για το συμφέρον του νησιού μας και της νεολαίας μας και ασκήσετε πίεση προς την Γ.Γ. αθλητισμού όλοι μαζί οργανωμένα για το καλό του τόπου μας.
Δημοσίευση σχολίου