Αν το περιβάλλον, το έχουμε δανειστεί από τα παιδιά μας και το δημόσιο χρέος είναι κληρονομιά στα παιδιά μας ,τότε η γενιά του baby boom ή αλλιώς αυτή της μεταπολίτευσης, πρέπει να μη νοιώθει άνετα με τα παιδιά της.
Πολλά πράγματα μοιάζουν κουραστικές θεωρίες ή και αδιάφορα (όλα συνηθίζονται), και μόνο αν τα μεταφέρουμε κοντά μας, ίσως κατανοήσουμε τον τρόπο σκέψης που μας διακατέχει.
Ένα παράδειγμα από τα δικά μας.
Μήλος, ο νόμος λέει ότι τα τέλη καθαριότητας είναι ανταποδοτικά. Δηλαδή όσα δαπανούνται πρέπει να εισπράττονται από τα αντίστοιχα τέλη.
Μήλος, ο νόμος λέει ότι οι μεταλλευτικές εταιρίες έναντι της καταστροφής που επιφέρουν στο περιβάλλον αποδίδουν ένα ποσοστό επί της αξίας των εξορύξεων(κανένας δεν μίλησε στη προηγουμένη ανάρτηση για το που εφαρμόζεται αυτό το ποσοστό, σε ποια τιμή), ώστε κάτι να διορθώσουμε στις υποδομές της Μήλου και να μειώσουμε κάπως το έλλειμμα ποιότητας περιβάλλοντος που θα παραδώσουμε στα παιδιά μας.
Τι κάνουμε εμείς, κρατάμε χαμηλά τα τέλη καθαριότητας(η τοπική εξουσία φοβάται να πει την αλήθεια) και το έλλειμμα που προκύπτει το συμπληρώνουμε από τα τέλη ορυχείων!!! !
Παίρνουμε πόρους από τις επενδύσεις, από το μέλλον και τους καταναλώνουμε εδώ και τώρα…
Δηλαδή κλέβουμε τα παιδιά μας….. κάνουμε πιο φτωχή τη Μήλο … κάθε χρόνο πιο φτωχή και παρανομούμε ως συνήθως.
1 σχόλιο:
Αφ' υψηλου!
Δημοσίευση σχολίου