ΜΝΗΜΕΙΑ ΝΕΩΤΕΡΩΝ ΧΡΟΝΩΝ

Στο λεύκωμα των εκδόσεων ΜΕΛΙΣΣΑ με τίτλο «ΟΡΥΧΕΙΑ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ» και υπότιτλο «ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ» (στην φωτογραφία το εξώφυλο /τα θειωρυχεία)το οποίο είναι βασισμένο σε έρευνα του ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟΥ ΑΣΤΙΚΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΜΕΤΣΟΒΙΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ, κυρίαρχη θέση καταλαμβάνει βέβαια η Μήλος.

Αφιερώνονται 34 σελίδες στα ορυχεία της Μήλου( η Σέριφος με 18 σελίδες είναι το αμέσως επόμενο νησί)και οι περισσότερες και πλέον εντυπωσιακές φωτογραφίες είναι από τη Μήλο.

Οι μελετητές και συγγραφείς του λευκώματος το θεωρούν συμβολή στην ανάδειξη της βιομηχανικής αρχαιολογίας στη Ελλάδα (αυτό λέει και ο υπότιτλος)και ελπίζουν «να διεγείρει το ενδιαφέρον ενός κοινού μεγαλύτερου από αυτό του κύκλου των ειδικών καθώς υποστηρίζει επίσης την ανάπτυξη μιας νέας μορφής τουρισμού που θα σέβεται το περιβάλλον και την ιστορία και θα ευαισθητοποιεί».

Είναι πρόκληση για όλους μας να υπάρξει μια κίνηση για την προστασία και ανάδειξη των νεώτερων μνημείων. Η σχετική κουβέντα δεν είναι πρωτάκουστη, σέρνεται χρόνια και ιδιαίτερα για κάποια συγκεκριμένα μνημεία πχ θειωρυχεία (σχετικό είναι και το http://miliondialogoi.blogspot.com/2008/04/blog-post.html). Ο δρόμος δεν είναι εύκολος και καθόλου σύντομος, αλλά αν δεν ξεκινήσουμε δεν θα υπάρξει και η πορεία.
Το χρωστάμε στον ιδρώτα, το αίμα, την υγεία ακόμα και τις ζωές τόσων προγόνων, αλλά και συγχρόνων μας που αναμετρήθηκαν με τη γη τους, τις αντοχές τους και στήριξαν το αναπτυξιακό οικοδόμημα, αλλά και την κερδοσκοπία μεγάλων και μικρών κεφαλαιούχων.

Το Βάνι , τα Θειωρυχεία, οι σκάλες φόρτωσης, αλλά και τα γερμανικά έργα κατοχής, ο φάρος της Ακραδιάς ρημάζουν κυρίως από την ανθρώπινη παρέμβαση και λιγότερο από τον χρόνο. Μια αντίρροπη παρέμβαση μας μπορεί καταρχήν να περισώσει και στη συνέχεια να αναδείξει αυτά τα μνημεία.

Ερωτηματικά για το νερό

Αντιγράφω από το WCN (http://www.wcn.gr/index.php?option=com). “Οι σύνεδροι, είχαν επίσης την ευκαιρία να επισκεφθούν την πρότυπη μονάδα αφαλάτωσης με αιολική ενέργεια που εδώ και 1,5 χρόνο λειτουργεί στη Μήλο και καλύπτει το σύνολο σχεδόν των αναγκών του νησιού με νερό πόσιμο. Στην υποδοχή ήταν ο κ. και η κα Γερασίμου της εταιρείας ΙΤΑ που ήταν και χορηγός του Συνεδρίου”.
Δηλαδή η μονάδα παίρνει κατευθείαν ρεύμα από την ανεμογεννήτρια ή ο επιχειρηματίας παράγει ρεύμα με την ανεμογεννήτρια την πωλεί στη ΔΕΗ (με μια τιμή) και την ξαναγοράζει από τη ΔΕΗ (σε μια άλλη τιμή) προκειμένου να λειτουργήσει η αφαλάτωση;
Η όλη υπόθεση είναι στις δύο τιμές. Ποια είναι η μεγαλύτερη; Ποιος κερδίζει από την αγοραπωλησία ρεύματος; Ο ίδιος μετά πουλά και το παραγόμενο νερό για ένα δεύτερο κέρδος.
Τώρα που έγινε μόδα η πράσινη ενέργεια θα τρελαθούμε με τους ήρωες της νέας εποχής …
ΠΟΣΙΜΟ ΥΔΩΡ;
Όμως το μεγαλύτερο τελικά ζήτημα είναι ότι το παραγόμενο νερό δεν είναι πόσιμο παρά μόνο, ίσως, δίπλα στο εργοστάσιο.
To αφαλατωμένο νερό χαρακτηρίζεται σαν «ευαίσθητο» «και απροστάτευτο» και για αυτό δεν συνιστάται η αποθήκευσή του. Τα χαρακτηριστικά του (ιόντα; ph; κάτι άλλο) το καθιστούν ικανό να αντιδρά με τα μέταλλα και τα οξείδια τους με αποτέλεσμα να φθείρει τους μεταλλικούς σωλήνες , τις βάνες, τους θερμοσίφωνες κλπ και έτσι να χρωματίζεται και σε κάθε περίπτωση να μην είναι πόσιμο.
Η ιδιότητά του αυτή πολλαπλασιάζεται με την αύξηση της θερμοκρασίας.
Η διάβρωση μετάλλων θεωρείται πολύπλοκο χημικό και ηλεκτρομηχανικό φαινόμενο και αποφάσεις που αφορούν τα χαρακτηριστικά του νερού απαιτούν εξειδικευμένη γνώση.
Η ενημέρωση από το Δήμο είναι λειψή, για να μη πούμε ανύπαρκτη.
Οι Μηλιοί συνεχίζουν να πίνουν εμφιαλωμένα, και οι ερωτήσεις κατά πόσο ήταν γνωστά αυτά τα προβλήματα όταν πάρθηκε η σχετική απόφαση παραγωγής νερού με αυτή τη μέθοδο και κατά πόσο είναι δίκαιη η τιμή του νερού με αυτές τις ιδιότητες, είναι δικαιολογημένες . Όπως και εκείνες που αφορούν τα πιθανά προβλήματα που θα προκύψουν στο δημοτικό δίκτυο, αλλά και στα οικιακά δίκτυα και συσκευές ένεκα των ιδιοτήτων του νερού.
Το θέμα είναι σημαντικό αφού αφορά και την υγεία μας και απαιτεί καθαρά λόγια, μετά από εμπεριστατωμένη έρευνα.

Η ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ

Το blog προσπαθεί να ασχολείται με θέματα που θεωρεί ότι επηρεάζουν την κοινωνία μας σε βάθος χρόνου και λιγότερο ή και καθόλου με την καθημερινότητα, τα μικρά.
Η υπόθεση, όμως, της εξαφάνισης ενός ανθρώπου μετά από ένα πανηγύρι, στο κέντρο ενός χωριού και του γλεντιού, δεν είναι κάτι μικρό, κάτι επίκαιρο, κάτι που αφορά συγκεκριμένα άτομα , αλλά ήδη και έως ότου διαλευκανθεί, επηρεάζει την κοινωνία μας.
Το κατά πόσο θα την επηρεάσει και στο μέλλον, εξαρτάται από την εξιχνίαση ή όχι της υπόθεσης.
Επείγει να διαλευκανθεί το πώς είναι δυνατόν και ποιοι είναι ικανοί να επιτύχουν κάτι τόσο έξω από το μυαλό μας.
Ένας φόνος είναι πάντα απεχθής, όμως αιτιολογείται και καταχωρείται από το κοινωνικό σύνολο κατά περίπτωση και επιβαρύνει συγκεκριμένα άτομα. Η δικαιοσύνη επιβάλλεται, η κάθαρση επέρχεται και οι κοινωνικοί ηθικοί λογαριασμοί κλείνουν.
Το ανεξιχνίαστο έγκλημα (στην περίπτωση μας δεν γνωρίζουμε περί τίνος ακριβώς πρόκειται, αλλά όλοι αντιμετωπίζουν την υπόθεση σαν υπόθεση εγκλήματος) σε μια μικρή κοινωνία δηλητηριάζει τα μέλη της, αφήνει μετέωρα ερωτήματα και υποψίες που δεν δικαιώνονται ούτε απορρίπτονται …… φοβίζει και εξαγριώνει. Δημιουργεί τραύματα που δεν κλείνουν εύκολα και γρήγορα.
Παλιότερα ίσως ο Αράπης της Ερημομήλου ή οι νεράιδες της Πλάθιενας να διασκέδαζαν ανεξιχνίαστες υποθέσεις. Σήμερα όμως έχει μειωθεί η ικανότητα της μυθοπλασίας να επουλώνει τέτοιες πληγές και η κοινωνία ακούει παραμύθια, αλλά άλλης πλοκής.
Σήμερα υπάρχει ο τηλεοπτικός καθηλωτικός, συναισθηματικός, εξουσιαστικός «λόγος» που στόχο έχει την εκμετάλλευση της δυστυχίας, της ατυχίας, του εγκλήματος, της καταστροφής, αδιάφορος για τα νέα θύματα που πιθανά θα προξενήσει.
Ενώ διαρκεί η μυστική , η με βάση ευρημάτων και της λογικής αστυνομική έρευνα, νομιμοποιείται η δημόσια συναισθηματική και με βάση αυθαίρετες κουβέντες του καθενός ώθηση της κοινωνίας σε υποψίες και συμπεράσματα.
Μια κοινωνία περιμένει τη λύση από τον τηλεστάρ και όχι από την αρμόδια αρχή, τον καλό λόγο ή τον ψόγο από την τηλεστάρ και δεν έχει γνώθι σαυτόν και αυτοσεβασμό.
Ηθελημένα δεν είδα την εκπομπή που ασχολείται εργολαβικά με την εξαφάνιση του Γιώργου Απέργη, αλλά άκουσα τις εντυπώσεις που δημιούργησε .
Ποιος θα σώσει όσους εύκολα, ανεύθυνα, δημόσια, έχουν στιγματιστεί;
Θα μας στενοχωρήσει πάρα πολύ αν αποδειχτεί ότι πρόκειται για έγκλημα, ότι τελικά ο Γιώργος έχασε τη ζωή του, αλλά και θα παγώσουμε αν οι εγκληματίες είναι ανάμεσα μας, γιατί δεν έχουμε συνηθίσει σε τέτοιες εμπειρίες και η καθημερινότητα μας στηρίζεται στην ανθρώπινη επαφή και στην συμπαράσταση σε κάθε πόνο.
Μακάρι αυτό που κάποιοι παπαγάλοι λένε (ότι όπου νάναι θα διαλευκανθεί η υπόθεση) νάναι αλήθεια.

ΑΠΟΛΟΓΙΑ, ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΙ

Η καλοκαιρινή κατάσταση ένεκα της οποίας χάνει ο ένας τον άλλο, είναι η κύρια αιτία που χαθήκαμε. Δευτερεύουσα αιτία, ότι το blog λέγεται ΜΗΛΙΩΝ ΔΙΑΛΟΓΟΙ και όχι Νίκου μονόλογοι, ......

ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΙ
Το καλοκαίρι συνέβησαν σημαντικές αλλαγές στην κοινωνική και οικονομική ζωή της Μήλου.
Παρά τις προβλέψεις για τον τουρισμό, τελικά η χρονιά πήγε καλά και ισορρόπησε κάπως την κατάσταση από τις απώλειες θέσεων εργασίας και πόρων στην εξορυκτική διαδικασία.
Βέβαια (για να μη παρεξηγηθώ) η γενικά καλή πορεία των τουριστικών επιχειρήσεων καθόλου δεν εξισορροπεί την προσωπική κατάσταση κάποιου που έχασε ή κινδινεύει να χάσει τη δουλειά του, αλλά ίσως του δώσει την δυνατότητα μιας άλλης απασχόλησης.
Απολύσεις, εθελούσιες, διαθεσιμότητες, αναδιοργανώσεις, μη προσλήψεις ..... όλη η διαθέσιμη γκάμα των μέτρων έχει χρησιμοποιηθεί καθώς η ζήτηση των ορυκτών έχει μειωθεί.
Το σκηνικό αλλάζει στη Μήλο με τον τουρισμό να ανεβάζει ταχύτητα και τις εξορυκτικές εταιρίες να μειώνουν ταχύτητα και άρα στη συνέχεια και τα ειδικά βάρη των δύο κλάδων στην κοινωνία να μεταβάλονται ανάλογα.
Δύο βαριές βιομηχανίες σε ένα νησί και επίκειται και η τρίτη (γεωθερμία) αν κρίνουμε από την κίνηση της S&B να αποσύρει από την διαθεσιμότητα (και άρα να μη χάσουν εισόδημα)όσους εργαζόμενους θελήσουν να δουλέψουν στα ερευνητικά της γεωθερμίας.
Με την τελευταία ενέργεια προφανώς οι άνθρωποι της S&B κλείνουν το μάτι, όχι μόνο στους άμεσα ενδιαφερόμενους (εργαζόμενοι σε διαθεσιμότητα) αλλά και σε όλους τους Μηλιούς.
Φαίνεται ότι και οι επόμενες εποχές δεν θα είναι μόνο όμορφες στο νησί, αλλά θα έχουν και ενδιαφέρον ... καλό φθινόπωρο.

#Στο "τυπογραφείο" μας βρήκε η απόφαση της ΔΕΗ " της Τρίτης 22 Σεπτεμβρίου, ενέκρινε την προώθηση του διαγωνισμού για την επιλογή αναδόχου για την κατασκευή της διασύνδεσης των Κυκλάδων και αποφάσισε να προσκαλέσει την ΡΑΕ και τον ΔΕΣΜΗΕ να συμμετάσχουν στο σχεδιασμό και την επιλογή των τεχνολογιών που θα περιληφθούν στα καταρχήν τεύχη της διακήρυξης", απόφαση που αιτιολογεί την αναζωπύρωση του ενδιαφέροντος για τη γεωθερμία.. http://www.capital.gr/News.asp?id=818317

Η ΑΓΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΜΗΛΟΥ

Στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ και από τον Γιωργο Σ. Μπουρδαρα διαβάζουμε.

"Στη Μήλο, τα πράγματα για τη Ν.Δ. δεν πάνε καθόλου καλά. Αυτό, τουλάχιστον μαρτυρούν τα εκλογικά αποτελέσματα: Δεύτερο κόμμα με ψήφους 1.202 (38,57%) στις βουλευτικές του 2007, η Ρηγίλλης είδε να «βυθίζεται» στις ευρωεκλογές, κατορθώνοντας να συγκεντρώσει μόλις 551 ψήφους, οι οποίες αντιστοιχούν σε ποσοστά μιας υπεραισιόδοξης Αριστεράς: 21%!

Ουδείς μπορεί με βεβαιότητα να ισχυριστεί ότι μια μικρούλα διάταξη, σε ένα «άσχετο» νομοσχέδιο, η οποία αφορά στην «αγιοποίηση» της Μήλου, υπακούει σε προεκλογικές σκοπιμότητες αναστροφής του αρνητικού για την κυβερνώσα παράταξη κλίματος – ή απλώς πρόκειται για καθυστερημένη τακτοποίηση κάποιας εκκρεμότητας. «Η Μήλος των Κυκλάδων αναγνωρίζεται ως Ιερά Νήσος», αναφέρεται στο άρθρο πρόσφατου νομοσχεδίου, με την επισήμανση ότι η εν λόγω αναγνώριση μεταξύ άλλων θα συμβάλει «στη διασφάλιση και ενίσχυση του ιδιαίτερου θρησκευτικού του χαρακτήρα και στην καθιέρωση του νησιού ως παγκόσμιου Προσκυνηματικού Κέντρου» – με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ενίσχυση του τουρισμού (και των επιχειρήσεων) στο νησί. "

Μπας ξέρει κανένας τι σημαίνει τούτο εδώ, πέρα από τα προφανή;

internet και θάλασσα

Καλοκαίρι και internet, θάλασσα και blog,… σχέσεις ασύμπτωτες.

Αντίθετα ο Ρόντ και τα κανό του είναι στα καλύτερά τους.
Όλο το χρόνο, ο Ρόντ ,φέρνει ανθρώπους από όλο τον κόσμο (το internet να είναι καλά), τους φιλοξενεί και τους οδηγεί σε παραλίες της Μήλου με τα κανό ανοικτής θαλάσσης με κάθε καιρό.

Ο γύρος της Μήλου με κανό είναι μέσα στο πρόγραμμα, όπως και τόσες άλλες επιμέρους διαδρομές.

Μέχρι την Ερημόμηλο έχει φτάσει με το κανό..!

Αν κάποιος θέλει ένα παράδειγμα εναλλακτικού τουρισμού, αυτό είναι….

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

Ο Ηρακλής Μήλας συνεχίζει να ανεβάζει ωραίες φωτογραφίες από τη Μήλο στη διεύθυνση http://www.trekearth.com/ .
Στις 18/7 στο ένθετο περιοδικό του ΕΘΝΟΥΣ, Nature Explore θα υπάρχει μεγάλο αφιέρωμα στη Μήλο με βάση τις φωτογραφίες του Ηρακλή.

τυχαιες επιλογες

Εκείνος ήθελε θάλασσα. Εκείνη ήθελε παρέα. Εκείνος τα συμβίβασε, πρότεινε πρώτα θάλασσα και ύστερα παρέα.
Στη θάλασσα Εκείνος πνίγηκε ……. η παρέα δεν υπήρξε.
Αν προτιμούσε σκέτη παρέα, τώρα, πιθανόν θα ζούσε, αλλά δεν θα γνώριζε από τι γλίτωσε.
Άραγε από πόσα έχουμε γλιτώσει ή έχουμε χάσει και δεν θα το μάθουμε ποτέ;
Το τυχαίο στη ζωή μας καταλαμβάνει μεγαλύτερο μέρος από όσο εκτιμούμε, (βέβαια τα πάντα δεν είναι τυχαία).
Εύκολα παρερμηνεύουμε το τυχαίο σαν αποτέλεσμα ικανότητας μας ή ντετερμινισμού ή θείας παρέμβασης και έτσι αισθανόμαστε δυνατοί ή γλιτώνουμε από την αγωνία της συνειδητοποίησης του σχετικού μεγέθους μας, της αναμέτρησης μας με άγνωστες καταστάσεις, την ανάληψη της ευθύνης επιλογών μας .
Ένα λαμπάκι διώχνει το σκοτάδι δίπλα μας και ξεγελά τους φόβους μας.
Ειδικά τα παρελθόντα γεγονότα μας φαίνονται λιγότερο τυχαία από ότι πράγματι ήταν και συνήθως δίνουμε εκ των υστέρων εξηγήσεις που μας βολεύουν, ή,έχουμε επιλεκτική μνήμη (μόνο τις επιτυχημένες ψαριές θυμόμαστε).
Αν πάμε παραπέρα θα αισθανθούμε ευγνωμοσύνη για την φυσική επιλογή να υπάρχουμε εμείς, ανάμεσα σε τόσες άλλες επιλογές που απορρίφθηκαν (πήγαν για μπάνιο πριν γεννηθούν),και αγωνία για τη γνώση του εφήμερου, αλλά και την πιθανότητα ανά πάσα στιγμή να κάνουμε λανθασμένη επιλογή και να πάμε για μπάνιο σε λάθος χρόνο.
Ακόμη παραπέρα κάποιοι επιστήμονες κάνουν λόγο για παράλληλα σύμπαντα (απορριφθέντα;).
Το τυχαίο, προσπαθούμε να το αντιμετωπίσουμε με τις πιθανότητες, οι οποίες είναι ακριβώς η επιστημονική αποδοχή της τεράστιας άγνοιας μας και η έλλειψη βεβαιότητας ακόμη και για όποιες γνώσεις κατέχουμε.
Βέβαια εδώ το τυχαίο δεν έχει καμιά σχέση με γούρια, προλήψεις και θεούς, αλλά με φυσικούς νόμους και γεγονότα που αδυνατούμε να υπολογίσουμε.

Όλα αυτά με αφορμή ένα γεγονός που ήρθε καθώς διάβαζα το βιβλίο, ΣΤΗΝ ΠΛΑΝΗ ΤΟΥ ΤΥΧΑΙΟΥ (ο κρυφός ρόλος της τύχης στη ζωή και τις αγορές) του Nassim Nicholas Taleb, και το βιβλίο Η ΑΝΟΙΚΤΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΕΧΘΡΟΙ ΤΗΣ του Karl Popper.

Τέλος και πέρυσι τέτοια εποχή είχα πάλι αναρτήσει κάτι πέρα από τα καθιερωμένα τούτου του blog……..Τυχαίο ..;

.......................

# ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ απο το ΒΆΝΙ του Ηρακλή Μήλα με τίτλο iron inside

Ο ΜΗΛΑΣ ΣΤΗ ΜΗΛΟ

Ο Ηρακλής Μήλας πριν λίγες ημέρες ήταν στη Μήλο, προκειμένου να φωτογραφήσει τοπία του νησιού ενόψει του αφιερώματος του, ένθετου στο ΕΘΝΟΣ, περιοδικού Nature Explore
Μέρος της εξαιρετικής εργασίας έχει αναρτηθεί στο http://www.trekearth.com/ και έχει ήδη αποσπάσει εξαιρετικά σχόλια τόσο για την ποιότητα της φωτογράφησης όσο και για τα τοπία της Μήλου. Μια δωρεάν διαφήμιση …..
Με την άδεια του, αναρτώ μια ελάχιστη δόση αυτής της εργασίας του.

Η ΜΠΟΡΑ ΞΕΣΠΑΣΕ

Η μπόρα της κρίσης έχει ξεσπάσει και στη βιομηχανική Μήλο, αν και κάποιοι επιμένουν ότι “πέρα βρέχει”…
Συνεργεία διαλύθηκαν, άνθρωποι έχασαν τις δουλειές τους, άλλες απολύσεις αναμένονται, οι άδειες δίνονται άμεσα αναγκαστικά, οι παραγγελίες λιγοστεύουν…..
Ότι διαβάζαμε το ζούμε, στα μέτρα μας.
Τώρα όσο ποτέ απαιτείται επιτέλους διάλογος για να μοιραστεί η πίτα και όχι να την πληρώσουν μόνο κάποιοι ή και κάποιοι ακόμη και να κερδίσουν (δεν υπάρχει μόνο το χρήμα, υπάρχει και η πολιτική και η κάθε τέχνη εξουσίας).
Ακόμη καλύτερα θα ήταν να φτιαχτούν άλλες πίτες, να αξιοποιηθεί η τεχνογνωσία, το εργατικό δυναμικό και προς άλλες παραγωγές. Έτσι και αλλιώς το μετά τη κρίση αύριο δεν θα είναι η απλή συνέχεια του χθες.
Το κοινωνικό-οικονομικό σύστημα είναι δομημένο με άξονα τις επιχειρήσεις, το κέρδος και μακάρι να άλλαζε, αλλά ούτε με ευχές αλλάζει, ούτε με τοπικούς και συγκυριακούς ηρωισμούς αλλάζει, ούτε είμαστε έτοιμοι για τέτοιες αποφάσεις και οι συμβουλές “σκοτωθείτε να δοξαστούμε” δεν προδίδουν αλτρουισμό, αλλά εύκολες ρητορείες πάνω στο ψωμί και το μέλλον οικογενειών.
Καράβια χάνονται βαρκούλες αρμενίζουν…..
Η κόντρα που έχει ξεσπάσει είναι φορτωμένη με εγωισμούς και οδηγεί στα χειρότερα για όλους. Αντί να αναζητηθεί η λύση όπου κανένας δεν θα είναι ολικά χαμένος, το πείσμα οδηγεί τα πράγματα στη μεγαλύτερη δυνατόν ζημιά για όλους (και εργαζόμενων και εταιρίας).
Κλήθηκε ο Δήμος να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά, αλλά βέβαια δεν έχει αρμοδιότητα. Τώρα όμως πριν το οριστικό αδιέξοδο, ο Δήμαρχος πρέπει να προσφέρει τις “καλές του υπηρεσίες” ώστε να καταστεί δυνατός ο διάλογος και μέσα από αυτόν η αναζήτηση της καλύτερης λύσης.
Οι εγωισμοί και τα πείσματα δεν θα βγουν σε καλό για κανένα, η αναζήτηση λύσης με συναίνεση και με νέους προσανατολισμούς μπορεί να αναδείξει όλους νικητές.

ΠΛΑΘΙΕΝΑ

Αξίζει ένα διπλό κλικ ....

ΜΕΡΑ ΜΑΓΙΟΥ ΞΗΜΕΡΩΜΑ

Μας ενδιαφέρει;

Διαβάσαμε τα παρακάτω στη ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ (http://www.naftemporiki.gr/news/static/09/05/26/1668755.htm). Μπας και μας ενδιαφέρει;

Την απόφαση για τη συγκρότηση ομάδας εργασίας για την αλλαγή του Κανονισμού Μεταλλευτικών και Λατομικών Εργασιών (ΚΜΛΕ) υπέγραψε ο υφυπουργός Ανάπτυξης Ιωάννης Μπούγας.
O υφυπουργός Ανάπτυξης Ιωάννης Μπούγας.
Η ομάδα εργασίας αποτελείται από υψηλόβαθμα στελέχη της αρμόδιας Διεύθυνσης Φυσικού Πλούτου του ΥΠΑΝ και έχει ως αντικείμενο τη διαβούλευση με τους εμπλεκόμενους κοινωνικούς και παραγωγικούς φορείς, την επεξεργασία των προτάσεων και την υποβολή της τελικής εισήγησης για το νέο κανονισμό.
Στις εργασίες της επιτροπής έχει τεθεί χρονοδιάγραμμα ολοκλήρωσής τους έως τις 30 Νοεμβρίου 2009. Ο νέος κανονισμός πρόκειται να είναι πλήρως εναρμονισμένος με τη σχετική ευρωπαϊκή νομοθεσία και τους σύγχρονους κανόνες και τεχνικές για την εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου.
Όπως επισημαίνεται σε σχετική ανακοίνωση, ο ΚΜΛΕ αποτελεί βασικό νομοθετικό εργαλείο στο οποίο καθορίζονται οι αρχές και οι τρόποι για την ορθολογική εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου, οι βέλτιστες τεχνικές, οι κανόνες υγιεινής και ασφάλειας των εργαζομένων, καθώς και μέτρα για την προστασία του περιβάλλοντος και των περιοίκων.

ΠΡΙΝ 80, 300, 2.500 ΧΡΟΝΙΑ

Καλός φίλος μου χάρισε την έκδοση, Η ΜΗΛΟΣ ΩΣ ΤΟΠΟΣ ΘΕΡΙΝΗΣ ΔΙΑΜΟΝΗΣ της εφημερίδος ΜΗΛΟΣ του 1928.
Εκτός από τη γενική και ιστορική παρουσίαση του νησιού, ιδιαίτερη θέση έχουν τα θέματα ΙΑΜΑΤΙΚΑ ΛΟΥΤΡΑ και Η ΕΡΗΜΟΜΗΛΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ ΤΗΣ ΑΙΓΑΓΡΟΥ.
Για τα ιαματικά λουτρά αναφέρει τους σχολιασμούς του Ιπποκράτη και του Τουρνεφόρ για τις θεραπευτικές τους ικανότητες και προσδοκά την αξιοποίηση τους….

Η ΖΩΗ ΕΠΙΜΕΝΕΙ

Εκτός από φώκιες και δελφίνια και οι χελώνες καταφέρνουν να επιζούν παρά τη μανία ανθρώπων κατά κάθε μορφής ζωής που μπορεί να προκαλέσει τα κέρδη τους.
Φωτογραφίες και λοιπά σχετικά στο http://fourkouvouni.blogspot.com/

Αδειανά πουκάμισα

Το παρακάτω κείμενο είναι σχόλιο σε προηγούμενη ανάρτηση και το αναρτώ γιατί μου αρέσει και βάζει πολλά ζητήματα.
«Το blog σου αποτελεί την τραγική μαρτυρία της κατάντιας αυτού του τόπου.Κι ας μη διαφέρει πολύ από άλλους, καμιά παρηγοριά.Άνοιξες ένα βήμα συζήτησης και προβληματισμού όπου οποιοσδήποτε, και μάλιστα ανώνυμα αν ήθελε, θα μπορούσε να καταθέσει την αγωνία του, τις σκέψεις του, τα όνειρά του για τον τόπο που πασχίζει να οργανώσει τη ζωή του.Άφησες πεδίο ελεύθερο στο είδος της παρέμβασης, δίνοντας εσύ το παράδειγμα και ανοίγοντας θέματα που εκτείνονται από τα μεγάλα, ιστορικά, κοινωνιολογικά και πολιτικά μέχρι τα καθημερινά, συλλογικά και ατομικά. Μίλησες πολιτικά, φιλοσοφικά αλλά και απλά, ανθρώπινα, στο παρασκήνιο της καθημερινότητάς μας.Η επισκεψιμότητα είναι, ομολογουμένως, υψηλή.Να 'ναι αυτό παρηγορητικό απέναντι στο χαμηλότατο ποσοστό εκείνων που αποφασίζουν να ανοίξουν το στόμα τους ή η αναλογία αναγνωστών/παρεμβάσεων είναι η συνήθης στα blogs;Αλλά και από τις παρεμβάσεις, η συντριπτική πλειοψηφία φανερώνει ανθρώπους που, ναι, έχουν αγωνίες, κυρίως για το παρόν και το μέλλον του τόπου, αλλά είναι εγκλωβισμένοι στο θυμό και την απογοήτευση του αδιέξοδου, του προσωπικού και του συλλογικού. Καταγράφονται σκέψεις και συναισθήματα που δεν οδηγούν σε ''συ – ζήτηση'': Αφορισμοί, μελλοντολογία, ξύλινες κουβέντες. Κι αν κάποιος πει κάτι που σηκώνει κουβέντα, ο προβληματισμός του μένει αναπάντητος, μετέωρος στο διαδικτυακό στερέωμα.Μα εγώ είμαι έξαλλος μ' εκείνους που έχουν στα χέρια τους τα ''μέσα'' που είχαν την τύχη να αποκτήσουν στη ζωή και καθόλου δεν υποψιάζονται το βάρος με το οποίο η Ιστορία τους επιφορτίζει: Να γίνουν φορείς της ελπίδας, του σήμερα. Το χρωστούν σ' εκείνους που το δημοκρατικό μας σύστημα άφησε μ' ένα μεροκάματο στα χέρια κι αυτό αβέβαιο. Το μεροκάματο του οποίου η υπεραξία, όσο δαιδαλώδεις δρόμους και αν ακολούθησε, χτηματοδότησε, εν τέλει, τις σπουδές τους τα βιβλία τους και την αισθητική τους:Είναι φανερό ότι και οι ''μορφωμένοι'' και ''καλλιεργημένοι'' αυτού του τόπου, εντός και εκτός ορίων του νησιού, ''φίλοι'' του blog και του blogger, αηδιαστικά λαλίστατοι ιδιωτικώς με τον δικό του ''δεκάρικο'' ο καθένας, δηλωμένοι εραστές της Μήλου (των ελεύθερων Σαββατοκύριακών τους ή όπως λέμε... φιλέλληνες!), δεν έχουν περίσευμα για τίποτε εκτός από το ύφος τους, κρυφό ή φανερό.Είναι ντροπή που (είναι φανερό!) δεν εμφανίστηκαν (ούτε ανώνυμα!) στα τόσα και καθε λογής ερεθίσματα και προκλήσεις σου.Όμως ποιό το μήνυμα αυτής της εικόνας για σένα; Τί θα κάνεις από 'δω και πέρα; Είναι φανερή και η δική σου κούραση. Δικαιολογημένη...Σκατά, ό,τι και να πω ''κάτι περισσεύει'' μόνο και μόνο για να δηλώνει το μάταιο και το πόσο γραφικοί γινόμαστε ώρες ώρες.Φταίνε κι αυτά τα δάκρυα, που χύθηκαν πάλι άφθονα για τα ''Άγια Πάθη'' του Αδειανού Πουκάμισου: Κλαίμε πάντα σε λάθος χρόνο στον λάθος τόπο για λάθος λόγο...Δε θέλω να μου θυμίσεις την Αλεξάνδρεια, δε θέλω να μου δώσεις κουράγιο. Λες και είναι δυνατόν να είναι ποτέ κανείς ''έτοιμος από καιρό...''»

Κρίση και τόλμη

Συνεχίζω από εκεί που σταμάτησα την προηγούμενη ανάρτηση.
Οι δύο κύριοι τομείς απασχόλησης στη Μήλο (εξόρυξη και τουρισμός) είναι και οι δύο από εκείνους οι οποίοι επηρεάζονται άμεσα και με ένταση, όταν υπάρξει κρίση στην παγκόσμια οικονομία.
Παρότι λοιπόν η Μήλος, με τους δύο τομείς απασχόλησης ,μοιάζει να είναι σε καλύτερη μοίρα από άλλα νησιά που εξαρτώνται μόνο από τον τουρισμό, υπάρχει η ανάγκη αναζήτησης και άλλου τομέα απασχόλησης, ώστε και ο στρατηγικός (για μένα) στόχος του διπλασιασμού των κατοίκων να υποστηριχθεί, αλλά και σε στιγμές όπως τώρα να υπάρχει και άλλος τομέας απασχόλησης.
Αναφέρομαι στην περίπτωση της διεκδίκησης ίδρυσης εργαστηρίου ενός πανεπιστημίου ή πολυτεχνείου με αντικείμενο την μελέτη του γεωλογικού πλούτου του νησιού.
Δεν ακούγεται βέβαια πρώτη φορά η ιδέα αυτή, αλλά πρέπει κάποτε να την σχεδιάσουμε και υποστηρίξουμε. Έχει το πλεονέκτημα ότι κανένας δεν μπορεί να διαφωνήσει, αλλά απαιτείται συντονισμένη και μακροχρόνια προσπάθεια.
Υπάρχει βέβαια και η υπόθεση εκμετάλλευσης της γεωθερμίας χαμηλής ενθαλπίας την οποία ο Δήμος έχει στα υπόψη, και η οποία θεωρητικά υποστηρίζει πολλές εφαρμογές και άρα υπόσχεται και θέσεις εργασίας, όμως είναι ζητούμενο ποιες εφαρμογές και από ποιους θα δώσουν την προστιθέμενη αξία, εδώ.
Ναι, τώρα είναι η ώρα να δούμε και να τολμήσουμε άλλα πράγματα….

Έρχεται μπόρα

Οι προγνώσεις αλλά και τα σημάδια του καιρού δείχνουν ακραία καιρικά φαινόμενα.
Ήδη τεράστια καράβια εκπέμπουν sos και οι βοήθειες δεν φθάνουν πάντα.
Εδώ ο καιρός έχει χαλάσει, αλλά ελπίζουμε ότι μπορεί να υπερβάλουν πάλι τα δελτία και ίσως την περάσουμε ελαφρά.
Ο λόγος βέβαια όχι περί ανέμων και υδάτων, αλλά για την περιβόητη παγκόσμια κρίση που γονατίζει την Αμερική, ενώ η γηραιά ήπειρος αλλόφρων ψάχνει τα φάρμακα της.
Ζούμε δύκολες, ιστορικές, αλλά και ενδιαφέρουσες ημέρες, λένε, και εσύ, μου λένε, ασχολείσαι με τον Χάλακα, τις φώκιες και την Μήλο, λες και είναι το κέντρο του κόσμου (που παρεπιπτόντως τώρα κυριολεκτικά χάνεται από αγωνία).
Για να ισορροπήσω τα πράγματα πρόσθεσα δίπλα το ΓΙΑ ΔΕΣ ΤΟ και τον ΚΑΙΡΟ. Κάτι σαν απορία ψάλτη....

Επίσης θυμήθηκα τη σχέση του γενικού με το ειδικό, αλλά εδώ ακόμη ψάχνουν τι συμβαίνει .. ...τι να πεις για την εξειδίκευση των προβλημάτων στην Μήλο;
Οι βιομηχανίες που δραστηριοποιούνται στη Μήλο είναι υγιείς και μπορούν να αντέξουν, κατά που δείχνουν, έστω και αν κάνουν περικοπές στις δαπάνες. Δεν πρέπει βέβαια να θεωρηθεί η κρίση ευκαιρεία για να μεταφερθούν βάρη κυρίως στους εργαζόμενους και ευρύτερα στο νησί.
Ο τουρισμός θα θιγεί και το μόνο ζητούμενο είναι η έκταση. Οι ιδιαιτερότητες του τουρισμού στη Μήλο (μικρές μονάδες, κυρίως εγχώριοι πελάτες, συμπληρωματική απασχόληση, χαμηλή οργάνωση) αφήνουν περιθώρια με καλύτερη οργάνωση και εκμετάλλευση ευκαιριών (πχ κοινωνικός τουρισμός) με προσαρμογή τιμών, βελτίωση ποιότητας προιόντος, να επηρεάσει λιγότερο την κοινωνία της Μήλου από όσο αναμένεται να συμβεί σε πιο αναπτυγμένα τουριστικά νησιά.
Η οικοδομή ήδη πλήτετται και θα ακολουθήσει την γενική πορεία.

Κοινότοπα, βέβαια, όλα αυτά, όπως και ότι κάποια στιγμή και αυτό θα περάσει, αφήνοντας σημάδια και ίσως και μαθήματα. Άμεσα μπορούμε να πούμε ότι ήδη φαίνεται η σημασία της ισόρροπης ανάπτυξης. Η μονοκαλλιέργεια είναι η πιο επικίνδυνη κατάσταση όσο μπορεί να είναι πιο κερδοφόρα σε καλούς καιρούς.

Για την εξημέρωσή μας

Ο Αλέξανδρος και η Κατερίνα είναι δύο νεογέννητα φωκάκια τα οποία βρέθηκαν σε σπηλιές της Κιμώλου. Η μη κυβερνητική οργάνωση mom ζητά από όσους θέλουν να βοηθήσουν στην επιβίωση του απειλούμενου με εξαφάνιση μοναδικού θηλαστικού να τα υιοθετήσουν (http://www.mom.gr/displayITM1.asp?ITMID=230).Η υιοθεσία κάποιας από τις μικρές φώκιες από σχολεία ή οργανώσεις τουριστικών επιχειρήσεων ή άλλο σύλλογο ή άτομα θα βοηθούσε στην ευαισθητοποίηση της κοινωνίας και τον διαχωρισμό από εκείνους που θεωρούν την θάλασσα ιδιοκτησία τους.

Δυσκολίες

‘’Είναι δύσκολο να κάνεις κάποιον να καταλάβει κάτι όταν ο μισθός του εξαρτάται από την μη κατανόησή του"
Upton Sinclair
Από http://greekrider.blogspot.com/

agenda 21;;!!

Οι παρεμβάσεις του Κώστα Κοσμόπουλου έφεραν και πάλι την agenda 21 στην επικαιρότητα της συζήτησης για τον τρόπο ανάπτυξης της Μήλου.
Η agenda 21, είναι μια διαδικασία προκειμένου να βοηθηθεί μια κοινωνία στον προγραμματισμό και στην πραγματοποίηση μιας ανάπτυξης από την ίδια, την οποία ανάπτυξη θα αντέχει ο χώρος, θα αντέξει στο χρόνο και θα εξυπηρετεί τα συμφέροντα κυρίως των κατοίκων της περιοχής. Είναι ένας μπούσουλας, κάτι σαν έργο με υποέργα, υπεύθυνους, χρονοδιαγράμματα, σημεία ελέγχου, επιμέρους στόχους και επανασχεδιασμούς, με επιδιωκόμενο αποτέλεσμα την οικονομική, κοινωνική, οικολογική ανάπτυξη.
Και χωρίς την συγκεκριμένη πρόταση κάπως έτσι θα έπρεπε να σχεδιάζαμε...όμως έδώ υπάρχει έτοιμο προσχέδιο, υποστήριξη, επικοινωνία με παρόμοιες προσπάθειες.
Το δύσκολο είναι ότι το όραμα, τους στόχους τους θέτει η ίδια η ενδιαφερόμενη κοινωνία. Τα μέσα και οι τρόποι δράσης είναι εργαλεία της ίδιας κοινωνίας. Οι έλεγχοι γίνονται από το ίδιο κοινωνικό σύνολο. Η τοπική αυτοδιοίκηση έχει καθοριστικό ρόλο.
Σήμερα και εδώ, όλα αυτά φαίνονται ουτοπικά και λόγια για τα λόγια, όμως αν θέλουμε ο τόπος να μείνει σώος και κάπως δικός μας και η κοινωνία να αφυπνιστεί και το παιχνίδι να έχει ενδιαφέρον "ιδού η Μήλος, ιδού και η προοπτική".

Καταρχήν απαιτείται συζήτηση, εξαντλητικός διάλογος παράλληλα με την αντιμετώπιση της καθημερινότητας.
Όλα ξεκινούν με όνειρα και σχέδια και γίνονται πράξη όταν κατανοηθούν και γίνουν ανάγκη για την κρίσιμη κοινωνική μάζα.

Από ψηλά και δυτικά

ΟΧΙ στο Χωροταξικό του Τουρισμoύ

από το ΟΡΑΜΑ

Το ΥΠΕΧΩΔΕ όρισε νέα ημερομηνία ψηφοφορίας στο Εθνικό Συμβούλιο Χωροταξίας για το ΧΩΡΟΤΑΞΙΚΟ του ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ στις 4 Φεβρουαρίου 2009. Η ψηφοφορία είχε αναβληθεί αιφνίδια στις 16 Δεκεμβρίου 2008 μετά τη μαζική αντίδραση 10 περιβαλλοντικών οργανώσεων (Αρκτούρος, ΑΡΧΕΛΩΝ, ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ Περιβάλλοντος και Πολιτισμού, Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης, Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, Καλλιστώ, Μεσόγειος SOS, Mom, Greenpeace, WWF), κοινωνικών φορέων (Ξενοδοχειακό Επιμελητήριο, ΠΑΣΕΓΕΣ, ΓΕΣΕΕ, ΓΕΣΕΒΕΕ, ΤΕΕ, ΣΕΠΟΧ, ΣΑΔΑΣ, ΓΕΩΤΕΕ), πολιτικών κομμάτων και χιλιάδων πολιτών.
Όμως, τα συμφέροντα είναι τεράστια και οι πιέσεις προκειμένου να επιτραπεί μέσα από το Χωροταξικό η αλλεπάλληλη διάσπαρτη δόμηση τουριστικών χωριών σε όλη την Ελλάδα και ιδιαίτερα στα νησιά και στις ακτές με επιδότηση έως και 50% και υπέρ-πολλαπλάσια δόμηση από ότι επιτρεπόταν έως σήμερα κλιμακώνονται.
Εμείς, εδώ στη Μήλο απειλούμαστε διπλά.
Νομίζαμε ότι όλα αυτά για τα οποία έχουμε επανειλημμένα και κατηγορηματικά εναντιωθεί στην ΚΥΑ για την προστασία της Δυτικής Μήλου (ο αποκλεισμός μικρομεσαίων επιχειρήσεων αγροτουριστικού χαρακτήρα και η αποκλειστική της διάθεση για μεγάλες, ακριβές τουριστικο-οικιστικές μονάδες, καθώς και η ειδική εύνοια προς τις εξορυκτικές εκμεταλλεύσεις, αντίθετα προς την στη σημερινή φιλοσοφία των προστατευόμενων περιοχών, που θέλει την προστασία του περιβάλλοντος να συμβαδίζει με μια οικοανάπτυξη της περιοχής) αποτελούσαν μία μεμονωμένη τοπική περίπτωση, σκανδαλώδους φάλτσου της κρατικής πολιτικής ώστε να ευνοηθεί το μεγάλο επιχειρηματικό κεφαλαίο. Η ανάγνωση όμως του Σχεδίου Κοινής Υπουργικής Απόφασης για το Ειδικό Χωροταξικό για τον Τουρισμό, που προωθείται για υπογραφή παρά τις γενικές έντονες αντιδράσεις φορέων Αυτοδιοίκησης και ΜΚΟ, αποκαλύπτει ότι η πολιτική που είδαμε στην ΚΥΑ Δυτικής Μήλου είναι η γενική πολιτική της κεντρικής διοίκησης για τις προστατευόμενες περιοχές NATURA 2000. Ακριβώς οι ίδιες προσεγγίσεις περιλαμβάνονται σε αυτό το Σχέδιο. Τα NATURA 2000, δηλαδή το καλύτερο 18% του ελληνικού χώρου, δεν θα είναι για την χρήση και την προκοπή των κατοίκων και στη διάθεση του μεγάλου κοινού. Αυτούς, με τη μη πρόβλεψη μικρών τουριστικών εκμεταλλεύσεων, τους πετάνε έξω. Και δωρίζουν το σύνολο των περιοχών στη χρήση του μεγάλου κεφαλαίου του τουρισμού με ξενοδοχειακές – οικιστικές μονάδες του τύπου all inclusive. Που πέραν του δικού τους ιδιοκτησιακά χώρου θα έχουν μοιραία και την ουσιαστική νομή του συνολικού χώρου της προστατευόμενης περιοχής. Προστατευόμενης, δηλαδή, τελικά για αυτούς. Και επίσης για τις εξορύξεις και τις επεκτάσεις τους, που επίσης επιτρέπονται μέσα στα Natura! από το Σχέδιο του Χωροταξικού για τον Τουρισμό.
Πρόκειται με δυο λόγια για μία ακόμα αποθέωση του ξεπουλήματος από τα τζιμάνια του ελληνικού συστήματος διοίκησης. Παραβιάζοντας αναίσχυντα το πνεύμα και το νόημα των δικτύων προστασίας της φύσης, που θέλει η προστασία να είναι στη διάθεση όλων, μετατρέπουν αυτό το λαϊκό αγαθό σε κεφαλαιουχικό δώρο για κάποιους.
Γίνεται φανερό ότι το Σχέδιο για το Πλαίσιο για τον Τουρισμό δεν πρέπει να περάσει. Αν αυτό συμβεί θα υπάρχει ένα γενικότερο νομοθέτημα που θα στηρίζει τις ατασθαλίες της ΚΥΑ Δυτικής Μήλου και δεν θα μπορούμε να διασώσουμε κάτι εκεί. Θα πρέπει να αντιδράσουμε –ΠΑΜΜΗΛΙΑΚΑ- προσθέτοντας την φωνή μας στην πανελλήνια αντίδραση για το Σχέδιο. Επίσης γίνεται φανερό ότι θα πρέπει να βιαστούμε να δώσουμε τη μάχη για πετύχουμε τον δικό μας καθορισμό των όρων, των χρήσεων και των δραστηριοτήτων στο επερχόμενο μέσα στο 2009 ΠΔ για τη Δυτική Μήλο πριν είναι πολύ αργά.

Άμαν Ντόκτορ!

................................................................................................απο τον Κώστα Κοσμόπουλο
Καλέ μου φίλε,

Ζαλίζομαι και μόνο να σκεφτώ ότι θα μπορούσα να μεταφέρω εδώ, έστω και περίληψη αυτών που ζητάς. Αλλά αυτά πρέπει να αρχίσουν, κάπως να λέγονται. Θα πω τα ελάχιστα για οικονομία.

Για την ευκαιρία που χάσαμε,

μόνο links για να μπεις, αφού το ζητάς, σ’ έναν πραγματικά μαγικό κόσμο…

…Φθινόπωρο του 2000 λοιπόν, ο Βενιζέλος έχει απορρίψει το αίτημα της «Μίδας» για επέκταση των ερευνών για χρυσό αλλά η υπόθεση δεν έχει κλείσει. Ο διεθνής τύπος του χρυσού έχει αφρίσει, βρίζει θεούς και δαίμονες, η Βαρυτίνη διαπραγματεύεται, όχι μ’ εμάς, αργότερα θα δηλώσει ότι «αφού δε μου δίνετε άδεια επέκτασης δε θα κάνω αποκατάσταση». Τέτοια ωραία. Να μαζί και το «φίδι». Ήρθε η κα Σπάλα του ΥΠΕΧΩΔΕ: «σας στέλνω την ομάδα εργασίας που θα σας παρουσιάσει την ειδική περιβαλλοντική για τον Χάλακα να πείτε ναι αλλιώς θα πληρώσουμε πρόστιμα…», χαμός! Οι δικοί μας, το ’94 είχανε δεχτεί να κάνει το μουσείο Γουλανδρή έρευνα. Είχαν καταλάβει ότι θα κατασκεύαζαν ένα… κλουβί να πηγαίνει ο κόσμος να βλέπει τα φίδια! Κοίτα και τα πρακτικά του Δήμου της εποχής…

Αλλά ο υπεύθυνος από το Συμβούλιο της Ευρώπης Galiano έστειλε πρόταση για μια «Πράσινη Μήλο», τον «δεκάλογο», όπου για πρώτη φορά διαβάσαμε τον όρο «Local Agenda 21».
(Έχω ήδη γνωριστεί με τον Λεωνίδα Φωτεινό. Από ‘δω και πέρα, έστω κι αν εγώ φάνηκα περισσότερο, μαζί κάναμε ό,τι κάναμε).
Χρυσός και «Φίδι». Ο τόπος πολιορκημένος από παντού. Τι να κάνουμε τώρα; Βουτιά στο ίντερνετ, «τι είναι αυτό το πράμα;» νύχτες ατελείωτες με ταχύτητες από 0,3 έως 1,2Kbps.

Τα πρώτα αποτελέσματα:

Η διακήρυξη της διάσκεψης κορυφής του ΟΗΕ, Ριο 1992 http://www.unep.org/Documents.Multilingual/Default.asp?DocumentID=78&ArticleID=1163

Το «προϊόν»:
http://www.un.org/esa/sustdev/documents/agenda21/english/agenda21toc.htm

…και στο κεφάλαιο 28:
http://www.un.org/esa/sustdev/documents/agenda21/english/agenda21chapter28.htm
Ενθουσιασμός και ταραχή. Κάτι γίνεται εδώ, να το καταλάβουμε, το περιβάλλον δίνει χώρο σε όλους μα ζητά να αλλάξουμε, τον τρόπο που σκεφτόμαστε… Ναι αλλά πώς το κάνουμε;

Και πέφτουμε εδώ:
http://www.iclei.org/index.php?id=global-about-iclei
και εδώ
http://www.iclei.org/index.php?id=798
!!! Είναι, λοιπόν δυνατό, μπορούμε. Αντιγράφουμε το σύνθημα του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ «I have a dream!» να το κάνουμε!!!

Καπάκι και ο «οδηγός», επι πληρωμή στα αγγλικά, το online μας μπερδεύει…
http://www.idrc.ca/en/ev-9322-201-1-DO_TOPIC.html

Τσάμπα στα ιταλικά, ευτυχώς τα μιλάω…
http://www.flanet.org/download/publications/a21l.pdf
Να κι άλλος ένας από την Αυστραλία
http://www.environment.gov.au/esd/la21/manual/pubs/manual.pdf
Και ξανά…
http://www.serd.ait.ac.th/ump/html/yellop28.htm
Κι αυτό που το βρήκα τώρα…
http://www.serd.ait.ac.th/ump/html/yellop26.htm

Και κάτι στα Ελληνικά…
http://dspace.lib.uom.gr/bitstream/2159/2119/1/athanasopoulou_3_23_1998.pdf
Να και η Τουρκία
http://www.bursayg21.org/Img/Uploads/la21_handbook.pdf
(Παλιά και καινούργια στα στέλνω, όρεξη να ‘χεις από δω και πέρα!)

Τελικά είμαστε πολλοί, εμπειρίες, σεμινάρια, επιστημονική βοήθεια, χρηματοδότηση…
http://sustainable-cities.eu/upload/pdf_files/ac_english.pdf
http://sustainable-cities.eu/front_content.php?idart=782
http://www.ccre.org/docs/malmo_first_announcement_el.pdf
http://www.rgre2009.se/

Ο Galiano έχει στείλει στην Έπαρχο ένα βιβλίο, την εφαρμογή του προγράμματος στην Κάλβια, ένα Δήμο της Μαγιόρκα όση η Μήλος (145τ.χμ.) που τόλμησε και πήρε Πρώτο Ευρωπαϊκό βραβείο. Το ξεκοκαλίζουμε…

Προτείνουμε στον Galiano «Πράσινη Μήλο για όλο το νησί». Ενθουσιάζεται.

Το καλοκαίρι παίρνει φωτιά ο Χάλακας.

Τον Οκτώβριο του 2000 δείχνουμε ότι η «περιβαλλοντική» μπορεί να χαρακτηριστεί άχρηστη (καταθέτουμε χαρτί όπου η «Μίδας» τα έχει κάνει πλακάκια τουλάχιστον με τον επικεφαλής στο σχεδιασμό των ζωνών). Φτάνουν να λένε ότι υπό προϋποθέσεις μπορεί να βγει και… χρυσός στο Χάλακα.

Συντάσσουμε επιστολή που απαιτεί τη συμμετοχή της Μήλου σε όλα τα στάδια. Η Μήλος πρέπει να αποκτήσει άποψη και φωνή.
Όλα κρέμονται σε μια κλωστή. Οι «μελετητές» φεύγουν άπρακτοι για επανεξέταση.

Σκεφτόμαστε ότι πρέπει να μαζευτούμε και να οργανωθούμε γύρω από την καινούργια ιδέα. Ένθερμος υποστηρικτής ο Νίκος Παπαχριστοδούλου (καλή του ώρα!). Ποιους, πόσους να καλέσουμε; Τελικά, καλούμε 19, τον Φλεβάρη του 2001 στην Ουτοπία.
Τους εξηγώ. Με ρωτούν αν πάω για Δήμαρχος (Αντ. Βελετάς), παίρνουν τις διαβεβαιώσεις μου αλλά καταλήγω: «αν όμως αποφασίζαμε να πάρουμε μια τέτοια ευθύνη όλοι οι επίδοξοι θα φεύγανε από τα παράθυρα» και συμφωνούν με ενθουσιασμό για δημιουργία συλλόγου για τη διάδοση και εφαρμογή τοπικής Ατζέντα 21, ένα χωροταξικό και σχέδιο ανάπτυξης φτιαγμένο από τη Μήλο για τη Μήλο. Γιώργος Τσαΐνης: «…γιατί θέλω να κοιτάζω τα παιδιά μου στα μάτια» Πέτρος Αρμένης: «…να μην πάμε αντουφέκιστοι ρε παιδιά…» Μανούσος Δρούγκας: «…ήρθα επιφυλακτικός, αφού διαβεβαιώνεις ότι δεν έχεις βλέψεις, είμαι μέσα».
Την πρωτοβουλία πρέπει να πάρει ο Δήμος.

Και φτιάχνουμε το ΟΡΑΜΑ (Οργάνωση Αειφορικής Μηλιακής Οργάνωσης –νονός ο Μ.Δρούγκας).

Και τώρα, εντελώς τηλεγραφικά, το χρονικό του ναυαγίου.

Μόλις η ύπαρξή μας γίνεται γνωστή χαρακτηριζόμαστε μασόνοι και υποψήφιοι Δήμαρχοι. Μα το πράγμα έχει δυσκολίες και από μέσα. Πρέπει να αλλάξουμε τον τρόπο σκέψης μας, να μάθουμε άλλο τρόπο να αντιλαμβανόμαστε τα κοινά. Αλλά η πολιτική μας κουλτούρα γίνεται αλυσίδα στα πόδια μας. Το ΟΡΑΜΑ γίνεται καταλύτης δημιουργίας πολιτικής ομάδας. Δεν μου αρέσει, βλέπω τον «Μανωλιό να φορά τα ρούχα του αλλιώς».

Σύγκρουση, παραιτούμαστε, επιστρέφω με βαριά καρδιά (όχι και ο Λεωνίδας).
Στηρίζω συνάντηση ενημέρωσης με τον Δήμαρχο (Ψαθά) που μας κοροϊδεύει «εσείς το Δήμο θέλετε αλλά έχουν γνώσιν οι φύλακες!».

Καλοκαίρι του 2001, περίπου δέκα από τους πρώτους δεκαεννιά δηλώνουν «ανεξαρτήτως ΟΡΑΜΑτος» ότι θα συμμετάσχουν στις Δημοτικές. Στο ίδιο ψηφοδέλτιο. Τι είναι τούτα! Με ρωτούν αν θέλω να συμμετάσχω σε συνάντηση, λέω κι εγώ ναι αλλά με πλατφόρμα την Ατζέντα, όχι συλλογή ψήφων. Τελικά δεν με καλούν. Κάποιος (Νοέμβριο μήνα) έρχεται και μου λέει: Προκρίθηκε επικεφαλής ο Τσαΐνης. Θα μας στηρίξεις και θα είσαι ο κρυφός… αρχιτέκτονας. Γίνομαι θηρίο: «Όχι! Δεν πιστεύουν πια στην Ατζέντα, δεν θα την κάνουν. Νομίζουν ότι η πτώση Ψαθα θα λύσει όλα τα προβλήματα. Την Κυριακή θα γελάμε, τη Δευτέρα θα κλαίμε!».

Όταν ο Δήμαρχος με ζητά τεχνικό στον Δήμο αποφασίζω να «παίξω» κι εγώ. Του λέω «τι τεχνικός συνεργάτης, αν θες, κάνε εσύ την Ατζέντα21». Είναι στριμωγμένος και δέχεται, έχοντας φυσικά άλλα στο μυαλό του. Βάζω ένα προσωπικό στοίχημα. Θα πάω και ή θα δημιουργήσω προϋποθέσεις να τις βρούνε μπροστά τους ή θα καταστραφώ. Η απόφασή μου εκλαμβάνεται –στο ΟΡΑΜΑ!- ως προδοσία. Γιατί; Κινδυνεύει το ΟΡΑΜΑ αν την Ατζέντα τη βάλει μπρος ο… Ψαθάς; Παραιτούμαι από το ΟΡΑΜΑ.

Τον Ιούνιο (2002) νέα ανοιχτή συνέλευση για τον Χάλακα. Φιάσκο. Παρά λίγο να πέσει ξύλο.
Στο Δήμο διαβάζω και κάνω επαφές. Πέφτω πάνω στον ΧΥΤΑ. Πάω στη Σύρο, τον βάζω μπροστά. Μέχρι τέλος Φθινωπόρου η μελέτη έχει ανατεθεί. Τότε, διάφορα «γραφεία» σπάσανε τα τηλέφωνα να ζητάνε «τη δουλειά». Που το μάθανε; Είχανε κατά καιρούς προσφέρει διάφορες «υπηρεσίες» και τους κακοφάνηκε.

Μέσα στο καλοκαίρι διάφοροι φορείς και ο κόσμος, έχοντας φάει το παραμύθι του κακού φιδιού ή και επίτηδες απειλούν θεούς και δαίμονες αν γίνει κάτι στον Χάλακα. Έπαρχος και Δήμαρχος σε πλήρη αδυναμία να το διαχειριστούν γιατί έχουν καταλάβει ότι κάποτε κάτι θα γίνει (βλέπε ΚΥΑ).

Ευκαιρία!

Συντάσσω 8σέλιδη επιστολή: Η Μήλος ενιαίος χώρος, ζητάμε από Ευρώπη και Ελλάδα (ΥΠΕΧΩΔΕ) να τα πάρουν όλα πίσω. Το μόνο που δέχόμαστε είναι μια Ατζέντα 21 για όλο το νησί όπου θα πρωταγωνιστεί ο Δήμος . Υπογράφουν Δήμαρχος Έπαρχος Νομάρχης (Ρήγας). Ανακούφιση. Οι «δικοί μου» σίγουρα θα πάρουν τον Δήμο και θα βρουν την επιστολή πάνω στο γραφείο. Να δούμε τι θα κάνουν. Ο Αβέρκης μπαινοβγαίνει στο Δήμο και ενημερώνεται. Δηλώνει (μαθαίνω) ότι με θεωρεί παρείσακτο και σκοπεύει να με απομακρίνει. Δεν πειράζει, με την επιστολή το «μπαλάκι» έχει περάσει στα χέρια τους. Όλοι δίνουν εξετάσεις κάποτε.

Πρώτη του Γενάρη αναλαμβάνουν τον Δήμο. Τους καλώ στο γραφείο του Δημάρχου Γ.Τσαΐνη, Φ.Δρούγκα, Αβέρκη, ίσως Τ.Αρμένη. Λέω «κανένας δεν ξεχνά τις διαφορές μας. Αν έχουμε ακόμα κοινό στόχο, η σύμβασή μου λήγει τον Ιούνιο, μένω. Αν δεν με ανέχεστε φεύγω μόνος μου τώρα. Μου είπαν «μείνε». Μα τα πράγματα είναι ξεκάθαρα.

Τον Φεβρουάριο δίνω στον Δήμαρχο ραβασάκι (ούτε γκόμενα να ήμουνα!) «Τα γουναράδικα είναι πραγματικότητα, αν θες να το κουβεντιάσουμε οι δυο μας». Καμία απάντηση. Για το «ραντεβού στα γουναράδικα», ότι δηλαδή θα μας γδάρουν ζωντανούς, παραλίγο να φάω ξύλο ένα χρόνο πριν μέσα στο ΟΡΑΜΑ (που να εξηγώ τώρα, οι μεγάλοι ας πουν στους στους νέους τι σημαίνει αυτό).

Με τα χίλια ζόρια, γύρω στο Πάσχα κάνω μια παρουσίαση της Ατζέντα στους Δημοτικούς Συμβούλους, μεσημέρι μετά τη δουλειά. Κανένας της αντιπολίτευσης, όχι όλη η συμπολίτευση. Μάλλον μου έκανε χάρη ο Δήμαρχος, να σταματήσω τη γκρίνια. Τα είπα, τελείωσα, αυτό ήτανε.

Πάντως, προς τιμήν του, μόνο ο Νίκος Μάλλης (ο Βουργάς) είπε στα ίσα τη γνώμη του: «Εγώ δε δε δέχομαι να έχουν οι φορείς ενεργό ρόλο στις αποφάσεις του Δήμου».
Έρχεται κι ο Μάιος και τα νέα για Προεδρικό Διάταγμα για τον Χάλακα φουντώνουν. Νέα επιστολή με υπογραφή Δημάρχου Έπαρχου, τα ίδια αιτήματα και να καταλήγει: «… επιφυλασσόμαστε των νομίμων δικαιωμάτων μας».

Εν τω μεταξύ κάνω πυκνές επαφές με Ευρώπη και Ελλάδα. Η Σπάλα πείθεται ότι η Ατζέντα 21 μπορεί να γίνει χωρίς να εκτεθεί η ίδια. Το Συμβούλιο της Ευρώπης καλύπτεται απολύτως και συμφωνεί. Το ίδιο και η Δ/νση Περιβάλλοντος για το Natura 2000. Συζητάμε την ημερομηνία στρογγυλής Τράπεζας για την εξαγγελία, να δοθεί χρόνος στον Δήμαρχο να το θέσει στη Μήλο. Δεν μπορούν να έρθουν, όπως ζητάω, στη Μήλο, λόγω υποχρεώσεων και μου προτείνουν τις Βρυξέλλες. Τη Δ/νση Περιβάλλοντος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής θα εκπροσωπήσει η Νομική της Υπηρεσία με τον (Έλληνα) Διευθυντή της –μου διαφεύγει το όνομά του. Εγώ θα ανελάμβανα την οργάνωση και τον συντονισμό του εγχειρήματος.

Τον Ιούνιο έληγε η Σύμβασή μου. Η ανανέωση φαινόταν να είναι τυπικό θέμα. Μου είπαν να συντάξω μια σύμβαση. Σύμβαση -έργου όμως, γιατί η προηγούμενη ήταν συγκαλυμμένη εργασίας και τα μηνύματα τα είχα πάρει ένα δυο μήνες πριν από τον Αβέρκη: «μπορείς να αφήσεις σε παρακαλώ αυτά τα σημαντικά που κάνεις και να μου υπογράψεις μια-δυο μελέτες για τοιχία γιατί έχουμε κάτι τράφους ετοιμόρροπους;».

Η σύμβαση λοιπόν, καθαρή έργου. Υπεύθυνος οργάνωσης και συντονισμού της Ατζέντα 21 και της εφαρμογής της. Δίνω λόγο και παίρνω εντολές μόνο από τον Δήμαρχο. Αμοιβή μεταφρασμένη σε μηνιαίες αποδοχές, με βάση την τότε συλλογική σύμβαση μηχανικών 2.500 ευρώ το μήνα.

Είκοσι μέρες μετά τη λήξη της παλιάς σύμβασης δεν έχω πάρει απάντηση. Έχω μάθει ότι απορρίφθηκε γιατί «ζητούσα πολλά χρήματα, περισσότερα από αυτά που παίρνει ο Δήμαρχος» λέει. Φυσικά κανείς δεν ήρθε να μου πει «τόσα μπορούμε, θέλεις;» Ούτε καν μου ανακοίνωσαν την απόρριψη.

Τυχαία συνάντησα τον Δήμαρχο στο Δημαρχείο και μπήκα στο γραφείο του. Λέω «ξέρω, τελειώσανε όλα αλλά θέλω να μου το πεις ο ίδιος». «Ναι» μου λέει «δεν είμαστε έτοιμοι για κάτι τέτοιο…». Κουβέντα για τα λεφτά. «Εντάξει.» Λέω. «Καλή τύχη». Φεύγω.

Η προσπάθεια που έκανα δυόμιση χρόνια, το γεγονός ότι είχα πάει πολύ πέρα από εκείνο που θα μου πρόσφερε ήσυχη συνείδηση, δε μου ‘δινε την παραμικρή παρηγοριά.

Αισθανόμουν ότι είχαν εξαπατήσει την ίδια τη Μήλο. Τώρα κρατούσα μια αλήθεια που δεν ήταν μόνο δικιά μου. Μα δεν θα τη δημοσιοποιούσα τώρα, που είχα βλαφτεί και προσωπικά. Να δούμε και τι θα κάνουν στην τετραετία. Τους επόμενους μήνες προσπάθησα να συνέλθω από το βαρύτατο «πένθος». Είχα αυτό το δικαίωμα.

Δυστυχώς, η «Κυριακή» πέρασε και ήρθε η «Δευτέρα»: Η Βαρυτίνη γενικός εργολάβος, η ΚΥΑ μια αναπόδραστη πραγματικότητα, η γεωθερμία «δε ρυπαίνει και άρα δε μας αφορά» και θα το δεις… Μα δεν έκλαψε κανείς… Αντίθετα, τώρα, συζητάμε τον εξωραϊσμό της ΚΥΑ και ο πρόεδρος του ΟΡΑΜΑτος (είναι ενεργό σωματείο;) συμμετέχει στην επιτροπή.

Τώρα, ό,τι έζησα που δεν είναι μόνο δικό μου, δεν δικαιούμαι να το κρατώ.

Ας καταθέσει ο καθένας τη δικιά του αλήθεια.

Άμαν Ντόκτορ!

ΕΝΑΣ ΞΕΝΟΣ ΠΑΤΡΙΩΤΗΣ

«Αν δεν πιστεύουμε στην ελευθερία της έκφρασης για ανθρώπους που απεχθανόμαστε, δεν πιστεύουμε σε αυτήν καθόλου.»
—Noam Chomsky (Νόαμ Τσόμσκι) (γεν. 1938) Αμερικανός γλωσσολόγος και πολιτικός ακτιβιστής, σε συνέντευξη στον John Pilger στο The Late Show του BBC, 25 Νοεμβρίου 1992.

Δημοσιεύθηκε από Διαγόρας ο Μήλιος στο 2009-01-13