Κυριακή 29 Απριλίου 2012

Το Κέντρο Υγείας Μήλου


ΚΥΜ είναι ένας θεσμός που βρίσκεται δίπλα μας στο πόνο, στη φθορά,  στη ζωή και στο θάνατο. Είναι ουσιαστικό στοιχείο πολιτισμού και ανθρωπισμού, μας αφορά όλους που ζούμε στο νησί. Το Είναι δικό μας.

Τα προβλήματά του μεγάλα και οι μόνοι που  μπορούμε να το βοηθήσουμε είμαστε όλοι εμείς.

Στο λογαριασμό, που έχει ανοιχτεί στην τράπεζα Πειραιώς,  μπορεί να καταθέσει ο καθένας τον οβολό του. Η ανταπόκριση δεν είναι άσχημη, αλλά τα προβλήματα είναι πολλά και ακόμη υπάρχουν μεγαλύτερες δυνατότητες, αρκεί να το συνειδητοποιήσουμε και να αποφασίσουμε να υποστηρίξουμε ένα θέμα τόσο σημαντικό για τη ζωή μας, να υπερνικήσουμε την αδράνεια μας και την καταστροφική (για κάποιους πρόφαση) καχυποψία.

Σάββατο 7 Απριλίου 2012

Δευτέρα 28 Νοεμβρίου 2011

Τα βουβάλια και οι βάτραχοι


Η σφοδρότητα και η συνέπεια της επίθεσης της εφημερίδας ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ ενάντια στην S&B έχει από την αρχή εντυπωσιάσει και οδήγησε πολλούς να αναζητούν τον ουσιαστικό λόγο αυτής της τόσο δαπανηρής επιχείρησης.

Τέτοια ισχύ πυρός σε τόσο μικρό μέρος, ήταν αναμενόμενο ότι οι παράπλευρες απώλειες θα ήταν περισσότερες από αυτές  των αντιμαχόμενων δυνάμεων.

Όπερ και εγένετο!

Σίγουρα χαμένη είναι η οικονομία της Μήλου, αφού η Μήλος δυσφημίστηκε άσχημα σε μια δύσκολη εποχή. Ο τουρισμός αναμένεται έτσι και αλλιώς να έχει μια δύσκολη χρονιά και η Μήλος θα πρέπει επιπλέον να αντιμετωπίσει το συγκεκριμένο πρόβλημα.

Ηττημένη είναι και η κοινωνία της Μήλου, αφού αναγκάστηκε σε συνθήκες οικονομικής καταστροφής να διαλέξει με ποιόν θα πάει …. Και η επιλογή ήταν βέβαια μία.

 Ποτέ η εταιρία δεν έτυχε τόσης υποστήριξης από την κοινωνία. Πάντα υπήρχε η γνώση ότι η εταιρία στόχο έχει το κέρδος και έστω για εξισορρόπηση, για κάποιο φρένο, απαιτείται η κοινωνική εγρήγορση, η υποψία. Σε αυτό βοηθούσε και η τσιγκούνικη στάση της εταιρίας απέναντι στη Μήλο. Τώρα γίναμε όλοι< βαρυτινικοί> !

 Για την εφημερίδα αυτό  είναι αδιάφορο (έτσι και αλλιώς τα κίνητρα της είναι άγνωστα),αλλά για όσους συντάχθηκαν μαζί της , αλλά και για την υπόθεση της κοινωνικής ευαισθησίας, του εργατικού κινήματος, η σύγκρουση ήταν μια μάχη που δόθηκε σε λάθος χρόνο, με λάθος συμμάχους, χωρίς τοπικούς στόχους.

Η εταιρία έχει κερδίσει και ίσως περιμένει τη συνέχεια για ακόμη πιο συντριπτικά κτυπήματα (πάντα μιλώ για τη Μήλο)και μάλιστα με το γάντι. Βέβαια η αλαζονεία δεν είναι καλός σύμβουλος, αλλά αυτό είναι δικό τους θέμα.

Ας ξαναδούμε την υπόθεση της οικονομίας και της κοινωνίας μας σε μεγάλο κάδρο και από  την πλευρά μας, από τη γωνία μας. Ας αναλογιστούμε τι εμείς θέλουμε, ποια συμφέροντα μας προωθούμε και πώς. Ας αφήσουμε τα  συναισθήματα μας κάτω από τη λογική, τους νεοφερμένους συμβουλάτορες κάθε χρώματος  στην άκρη   και  τα βουβάλια μόνα  στην όποια  μάχη τους.


Κυριακή 22 Μαΐου 2011

Η παρακμή της Δύσης


Διάβασα ή μάλλον απόλαυσα την περιπέτεια  διαβάσματος του δίτομου έργου του Όσβαλντ Σπένγκλερ «η παρακμή της δύσης».
Η περιπέτεια αυτή κράτησε πάνω από χρόνο και επαναλαμβάνεται, έτσι όπως γίνεται με ένα ποίημα που ξαναδιαβάζεται πολλές φορές.


Αν λάβουμε υπόψη ότι ο συγγραφέας λέει «Τη φύση πρέπει να την πραγματεύεται κανείς επιστημονικά, την ιστορία ποιητικά» τότε ο αναγνώστης καταλαβαίνει γιατί έχει μόνιμα την εντύπωση της ποίησης.
Είναι ένα έργο που σε προκαλεί να κρατήσεις σημειώσεις ή να αντιγράψεις φράσεις του και όπου σε καθηλώνει η ευρυμάθεια του συγγραφέα.


Δεν λέω ότι ο
SPENGLER ανακάλυψε την αλήθεια, αφού και ο ίδιος δεν πιστεύει σε αιώνιες αλήθειες,(« Υπάρχουν περισσότεροι του ενός τύπου γνώσης ")αλλά η δική του προσέγγιση («Οι πολιτισμοί είναι οργανισμοί και η παγκόσμια ιστορία είναι η συνολική βιογραφία τους») δίνει απαντήσεις, χαράζει όρια («Οι μεγάλοι στοχαστές των επιμέρους πολιτισμών μοιάζουν με τους πάσχοντες από αχρωματοψία, που δεν γνωρίζουν την κατάσταση τους και ο ένας γελάει με τις πλάνες του άλλου») σου ανοίγει το μυαλό («Όλα τα σύμβολα σημαίνουν μια άμυνα . Είναι έκφραση βαθειάς αποστροφής ανάμεικτης με δέος»), σε βοηθά να ξεφύγεις από μονόδρομους βεβαιοτήτων («Κάτι από τον φόβο που προκαλεί ο κόσμος στον άνθρωπο διατηρήθηκε στη μανία κάθε συστηματικής φιλοσοφίας να εξουδετερώσει το ασύλληπτο, το πάρα πολύ δυνατό για το πνεύμα, με τη βοήθεια εννοιών και ονομάτων» …………«Γνωρίζω το θεό σημαίνει , τον εξορκίζω, τον εξευμενίζω, τον οικειοποιούμαι εσωτερικά»).


Η σημερινή παγκόσμια κατάσταση όπως την βιώνουμε και όπως ερμηνεύεται από πολλούς διανοητές είναι μια εποχή παρακμής. Ζούμε αυτό που ο
SPENGLER αποκαλεί τεχνικό πολιτισμό ,το αντίστοιχο της αυτοκρατορικής Ρώμης (« Ο τεχνικός πολιτισμός είναι το αδήριτο πεπρωμένο ενός πνευματικού πολιτισμού» ………..«Με το ξεκίνημα του τεχνικού πολιτισμού σβήνει τελικά το γνήσιο διακοσμητικό στοιχείο και κατά προέκταση η μεγάλη τέχνη γενικά»…. «Η φαουστική τέχνη πεθαίνει όπως η απολλώνια, η αιγυπτιακή, και κάθε άλλη, από γεροντική αδυναμία, αφού πραγματοποίησε τις εσωτερικές δυνατότητες της, αφού στην πορεία ζωής του πολιτισμού της εκπλήρωσε τον προορισμό της. Οι αναβιώσεις και συγχωνεύσεις παλαιών τεχνοτροπιών παίρνουν τη θέση του πραγματικού γίγνεσθαι. Τελικά σβήνει και η δύναμη των ανθρώπων να θέλουν κάτι άλλο»).


Όμως είναι η πρώτη φορά που οι άνθρωποι μπορούμε, αν πράγματι θέλουμε, να δούμε το μέλλον μας («Για πρώτη φορά, τώρα ένας πολιτισμός (ο φαουστικός) μπορεί να προβλέψει ποιον δρόμο επέλεξε γι αυτόν το πεπρωμένο»)και ξεπερνώντας άγονες αισιοδοξίες να προχωρήσουμε με αυτογνωσία, έστω και με πόνο, αφού έτυχε να ζήσουμε σε ύστερη εποχή.


Σαν έργο είναι πασίγνωστο βέβαια και πολυδιαβασμένο, όμως η μετάφραση του στα ελληνικά άργησε 84 χρόνια!!(1919-2003),αλλά και σήμερα είναι συναρπαστικό και αφήνει όποιον θελήσει να το αντικρούσει εκτεθειμένο.
Ο
SPENGLER είναι ένας μοναχικός διανοητής αφού δεν απέκτησε διαδόχους ή συνεχιστές του έργου του.

Δευτέρα 9 Μαΐου 2011

Ιστορίες ανθρώπων σε πόλεμο

Ο αφηγητής μου, γεννήθηκε τη χρονιά της καταστροφής (1922), μεγάλωσε με τη πτώχευση (1932), ανδρώθηκε με την κατοχή και τον εμφύλιο, ξενητεύθηκε με τη χούντα και πέθανε με την σημερινή οικονομική και κοινωνική κρίση και είχε ιστορίες από όλες αυτές τις περιόδους της ζωής του.

<Στη κατοχή με πήρανε οι γερμανοί και δούλευα στην Αρετή σαν εργάτης. Σκληρή δουλειά με γερμανική επίβλεψη.
Δούλευα, αλλά βρήκα ένα δικό μας που έκανε κάποιο κουμάντο και του λέω να με πάει στην επιμελητεία, στον Αδάμαντα, γιατί εκεί είχε φαί. Με συμπαθούσε και μετά από καιρό με πήγε.
Ανάμεσα στα άλλα μεταφέραμε από τα ψυγεία στον Αδάμαντα τρόφιμα στις διάφορες μονάδες. Οδηγός ήταν ο Josef, ένας γερμανός που είχε χάσει όλους τους συγγενείς στη Γερμανία και είχε συνδεθεί  με τους Μηλιούς. Συνοδηγός ένας λοχαγός. Πίσω στη καρότσα εγώ και άλλος ένας εργάτης, ο ..... από τον Τριοβάσαλο, που έχει  ....
Είχαμε συνεννοηθεί και όταν φτάναμε στη στροφή μετά τα σφαγεία ο Josef έκοβε ταχύτητα και τότε πηδούσαν μέσα δύο παιδιά, γεμίζαμε ένα τσουβάλι με ότι τρόφιμα υπήρχαν και στην άλλη μεγάλη στροφή πάλι ο Josef έκοβε ταχύτητα (σχεδόν σταματούσε το αμάξι) και τα παιδιά πηδούσαν μαζί με το γεμάτο τσουβάλι.
Ο λοχαγός δεν μπορούσε να φανταστεί τι γινόταν .... αν μας έπαιρναν χαμπάρι θα μας τουφεκίζανε όλους.
Η μοιρασιά γινόταν το βράδι. Έτσι ξεπεράσαμε τη μεγάλη πείνα.

Ο Josef όμως δεν ήταν τυχερός, αφού σαν  οδηγός του γερμανού διοικητή  σκοτώθηκε μαζί του, σε ενέδρα των ιερολοχιτών στο δρόμο των Πολλωνίων.

Δεν του πήγαινε κανένα  στρατόπεδο ...>

Σάββατο 30 Απριλίου 2011

ΓΕΩΘΕΡΜΙΑ ένας διάλογος

ΥΠΕΡ. Η γεωθερμία είναι ένας φυσικός πλούτος και μάλιστα ενεργειακός, ο οποίος πρέπει να τύχει σωστής εκμετάλλευσης  για όφελος της οικονομίας της χώρας. Οι διεθνείς τιμές του πετρελαίου, η ρύπανση και ιδιαίτερα το φαινόμενο του θερμοκηπίου, κάνουν την εκμετάλλευση των ΑΠΕ επιβεβλημένη.
 ΚΑΤΑ. Η Μήλος είναι μικρό νησί με ήδη μεγάλη επιβάρυνση από τη λειτουργία βιομηχανικών μονάδων και δεν θα έχει κανένα άμεσο όφελος  και από αυτή την δραστηριότητα και έχει κακή εμπειρία από το παρελθόν.
ΥΠΕΡ Η Μήλος πρέπει να βλέπει σαν θετική πρόκληση την προίκα του υπεδάφους της ώστε να διαφοροποιηθεί η ανάπτυξή της  από την τυπική έντονη τουριστική ανάπτυξη των άλλων νησιών. Κοίτα τώρα στην κρίση την αγωνία όσων περιμένουν έλληνες ή και ευρωπαίους τουρίστες ….
 ΚΑΤΑ. Ήδη οι Μηλιοί πληρώνουν προκαταβολικά από την επιλογή να αναπτυχθεί βιομηχανικά το νησί με την εξαίρεση του νησιού από την τουριστική ανάπτυξη, σκέψου τι θα γίνει μετά.
ΥΠΕΡ Η Μήλος ήδη δεν συμπεριλαμβάνεται από το κράτος στους σχεδιασμούς του σαν τόπος τουριστικής ανάπτυξης και άρα η εναντίωση σε αυτές τις  επιλογές θα σημάνει μεγαλύτερο συγκριτικά κόστος για το τουριστικό προϊόν από ότι αυτό άλλων περιοχών.
ΚΑΤΑ. Το μεγάλο ζήτημα είναι ο κίνδυνος που συνεπάγεται η επένδυση αυτή. Διάβασα ότι η συστολή από την ψύξη του ταμιευτήρα μπορεί να δημιουργήσει ανισορροπία και να ενεργοποίηση  σεισμικά φαινόμενα. Όσο περισσότερο υπέρθερμος είναι ο γεωθερμικός ταμιευτήρας τόσο τα φαινόμενα συστολής από την ψύξη του είναι εντονότερα και τόσο μεγαλύτερος είναι ο κίνδυνος έκλυσης τεκτονικής ενέργειας.

ΥΠΕΡ Πιθανές ιδιομορφίες θα αντιμετωπιστούν από την τεχνολογία. Ας ψάξουμε τα τεχνικά ζητήματα με υπεύθυνο τρόπο, υπάρχουν τρόποι να κατακτήσουμε τη σχετική γνώση σήμερα. Προφανώς απαιτείται σοβαρή μελέτη και από την πλευρά της Μήλου.
ΚΑΤΑ. Η ανθρώπινη επέμβαση σε φυσικά συστήματα με ευαίσθητες ισορροπίες, όπως είναι τα συστήματα ενεργών ηφαιστειακών τόξων, μπορεί να έχει απρόβλεπτη εξέλιξη, όπως έγινε και στη πρώτη προσπάθεια εδώ.

ΥΠΕΡ Οι πιλοτικές εφαρμογές ακριβώς για αυτό γίνονται, για να αναδειχθούν τα προβλήματα και να επιλυθούν στη κανονική επένδυση. Υπάρχει μια δικαιολογημένη επιφύλαξη, που όμως έγινε μεταφυσικός φόβος και στον οποίο επενδύουν διάφοροι με συμφέροντα προσωπικά, πολιτικά ή από φόβο για κάθε τι νέο.

ΚΑΤΑ. Η Φουκουσίμα έδειξε ότι οι προβλέψεις της τεχνολογίας εύκολα ανατρέπονται από τη φύση και την συγκυρία και τότε η τεχνολογία είναι αδύναμη.

ΥΠΕΡ Και τα πλοία που φέρνουν πετρέλαιο για τους σταθμούς της ΔΕΗ με ίσες ή και περισσότερες πιθανότητες εγκυμονούν σοβαρό περιβαντολογικό ατύχημα. Και το σημερινό εργοστάσιο έχει ατυχίες και τα αυτοκίνητα προκαλούν θανατηφόρα δυστυχήματα. Όλα έχουν ένα ρίσκο

ΚΑΤΑ. Ας γίνει δημοψήφισμα να αποφασίσουν οι Μηλιοί τότε.

ΥΠΕΡ. Σε ποιο ερώτημα θα κληθούν να απαντήσουν και με ποια δεδομένα; Μήπως στο ερώτημα αν θέλουν αβασάνιστα να χαθούν θέσεις εργασίας για τα παιδιά τους, μόνο και μόνο για ένα φόβο; Να χαθεί μια ευκαιρία ανάπτυξης για το νησί σήμερα που οι ευκαιρίες αναζητούνται; Δηλαδή αν βρούμε πετρέλαιο θα το αφήσουμε γιατί θα μας λερώσει;

ΚΑΤΑ  Το ζήτημα μιας μικρής μονάδας ίσως θα το αντιμετωπίζαμε αλλιώς, αλλά εδώ μιλάνε για 150 – 200 MW μια τεράστια επιβάρυνση και  που πιθανά σημαίνει εγκατάσταση ηλεκτροβόρων βιομηχανιών, οπότε αντίο Μήλος.

ΥΠΕΡ Δεν υπάρχουν τέτοιες βιομηχανίες που θα φορτώνουν και θα ξεφορτώνουν, πρώτες ύλες και έτοιμα προϊόντα ..  στη καλύτερη περίπτωση θα στέλνετε ρεύμα στα άλλα νησιά, προκαλώντας μεγάλη μείωση του κόστους παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας σήμερα στη χώρα μας που το έχει τόση ανάγκη.

ΚΑΤΑ  Δεν αντέχει η Μήλος τόσο βάρος  βιομηχανίας, δεν γνωρίζουμε τι θα συμβεί στο περιβάλλον αλλά και στην οικονομική ζωή του νησιού.

ΥΠΕΡ Η πιο βαριά βιομηχανία είναι ο τουρισμός που αλλοιώνει τα πάντα, αλλά εκεί υπάρχουν τα  μικροσυμφέροντα που δεν βλέπουν ότι η γεωθερμία μπορεί να μεγαλώσει και την τουριστική περίοδο, να διαφοροποιήσει το προϊόν, αλλά και να αυξήσει το μόνιμο πληθυσμό (απαραίτητη προϋπόθεση για ουσιαστική ανάπτυξη).

ΚΑΤΑ  Αυτά ακούγονται σαν όμορφα λόγια που θα πάψουν μόλις τυχόν πούμε το ναι …Έπρεπε να ήσουν εδώ να μυρίσεις το υδρόθειο και να δεις καμένα δέντρα να δω τι θα έλεγες για όλες τις υποσχέσεις που όλοι δίνουν. Και μετά το ατύχημα, σε κάθε ενέργεια τους μας αγνοούν και προσπαθούν να μας ξεγελάσουν με μισόλογα και εκβιασμούς.

ΥΠΕΡ Εδώ θα συμφωνήσω ότι το ζήτημα είναι πολιτικό. Πλήρης έλλειψης εμπιστοσύνης. Μπορεί μια τέτοια κοινωνία να δει πέρα από τα μικροσυμφέροντα; Πέρα από το χθες;




Παρασκευή 22 Απριλίου 2011

ΡΩΜΑΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ

Το Ρωμαϊκό θέατρο της Ασπένδου (Αττάλεια) βρίσκεται σε καλύτερη κατάσταση από όλα τα σωζόμενα αρχαία θέατρα και παρέχει χρήσιμες πληροφορίες για τα αρχαία θέατρα που είναι λίγο ή πολύ κατεστραμμένα.
Το Ρωμαϊκό θέατρο της Ασπένδου θεωρείται πρότυπο και για το δικό μας αρχαίο θέατρο το οποίο τώρα αναστηλώνεται μερικώς.
Οι ζημιές τις οποίες έχει υποστεί ,το δικό μας αρχαίο θέατρο ,είναι τεράστιες, αρκεί να σκεφθεί κανένας ότι στην ορχήστρα του λειτουργούσε ασβεστοκάμινο ! Έτσι το τελικό αποτέλεσμα θα απέχει βέβαια από το «πρότυπο» ( φωτογραφία).

Κυριακή 17 Απριλίου 2011

Η ΒΙΑ

Σε αντιδιαστολή προς τη δύναμη, η βία είναι βουβή. Αρχίζει εκεί που σταματάει ο λόγος.
X. ΑΡΕΝΤ
Ζούμε σε ένα κοινωνικό χώρο ο οποίος βαθμηδόν βιώνεται σαν ά-κοσμος και όπου η μόνη δυνατή μορφή διαμαρτυρίας είναι η άνευ νοήματος βία.
Σ. ΖΙΖΕΚ

Παρασκευή 15 Απριλίου 2011

Φύση


άνοιξε ο καιρός

Τρίτη 5 Απριλίου 2011

οι ευθύνες μας

Αν το περιβάλλον, το έχουμε δανειστεί από τα παιδιά μας και το δημόσιο χρέος είναι κληρονομιά στα παιδιά μας ,τότε η γενιά του   baby boom ή αλλιώς αυτή  της μεταπολίτευσης, πρέπει να μη νοιώθει  άνετα με τα παιδιά της.
Πολλά πράγματα μοιάζουν κουραστικές θεωρίες ή και αδιάφορα (όλα συνηθίζονται), και μόνο αν τα μεταφέρουμε κοντά μας, ίσως κατανοήσουμε τον τρόπο σκέψης  που μας διακατέχει.
Ένα παράδειγμα από τα δικά μας.
Μήλος, ο νόμος λέει ότι τα τέλη καθαριότητας είναι ανταποδοτικά. Δηλαδή όσα δαπανούνται πρέπει να εισπράττονται από τα αντίστοιχα τέλη.
Μήλος, ο νόμος λέει ότι οι μεταλλευτικές εταιρίες έναντι της καταστροφής που επιφέρουν στο περιβάλλον αποδίδουν ένα ποσοστό επί της αξίας των εξορύξεων(κανένας δεν μίλησε στη προηγουμένη ανάρτηση για το  που εφαρμόζεται αυτό το ποσοστό, σε ποια τιμή), ώστε κάτι να διορθώσουμε στις υποδομές της Μήλου και να μειώσουμε κάπως το έλλειμμα ποιότητας περιβάλλοντος που θα παραδώσουμε στα παιδιά μας. 
Τι κάνουμε εμείς, κρατάμε χαμηλά τα τέλη καθαριότητας(η τοπική εξουσία φοβάται να πει την αλήθεια) και το έλλειμμα που προκύπτει το συμπληρώνουμε από τα τέλη ορυχείων!!! !
Παίρνουμε πόρους από τις επενδύσεις, από το μέλλον  και τους καταναλώνουμε εδώ και τώρα…
 Δηλαδή κλέβουμε τα παιδιά μας….. κάνουμε πιο φτωχή τη Μήλο … κάθε χρόνο πιο φτωχή και παρανομούμε ως συνήθως.
Η Μήλος είναι:
......Για το κράτος ένα νησί στα τόσα που δεν μπορεί να διαχειριστεί, και έτσι με ανακούφιση το παραδίδει στις εταιρίες για εκμετάλλευση, νίπτοντας τα αδέξια χέρια του
.....Για τις εταιρίες ιδανικός τόπος άντλησης κερδών, χωρίς ιδιαίτερες οχλήσεις
......Για εμάς που γεννηθήκαμε και φιλοδοξούμε και να πεθάνουμε εδώ, είναι ο κόσμος όλος και απαιτούμε να έχουμε τον πρώτο λόγο για το παρόν και το μέλλον του.
Ο διάλογος μας είναι ο μόνος δρόμος για να ξεπεράσουμε την απελπισία του αφόρητου ρεαλισμού που μας έχουν φορέσει και να ανιχνέσουμε τις δυνατότητες μας, τι θέλουμε για αύριο, ποια τα όπλα μας, ποιους πόρους και από που και πως θα τους απαιτήσουμε.
Απαιτείται δικό μας, προσαρμοσμένο σχέδιο ανάπτυξης, από την κοινωνία για την ίδια και δέσμευση από όλους μας.